Przepisy dotyczące przywozu lub wywozu na czas ograniczony, określony w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ograniczają podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą, nie wymagają spełnienia innych okoliczności niż wymienione w tym przepisie, jak również nie określają minimalnego ani maksymalnego okresu na który mogą organy celne zezwolić

Obowiązek świadczeń ludności na cele publiczne, wprowadzony w drodze samoopodatkowania na podstawie referendum gminnego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ma charakter obowiązku podatkowego i wszelkie sprawy związane z wykonywaniem tych świadczeń, a także z odraczaniem, zwalnianiem, umarzaniem i zaniechaniem poboru

Zgodnie z art. 18 w związku z art. 40 ust. 1 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rady gminy mogą w drodze uchwały wprowadzać opłaty administracyjne /art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ jedynie za czynności urzędowe podejmowane w zakresie swoich zadań własnych.

Orzeczenie Komisji Papierów Wartościowych o skreśleniu maklera z listy maklerów lub o zawieszeniu uprawnień maklerskich, podjęte na podstawie art. 16 par. 2 i 3 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. nr 35 poz. 155 ze zm./, jest decyzją administracyjną, podlegającą kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Sporządzanie protokołów z zeznań świadków dla spraw emerytalno-rentowych rolników nie należy do zadań własnych organów gminy, w związku z czym czynności takich nie można uznać za czynności urzędowe, o jakich mowa w art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Art. 18 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje możliwość wprowadzenia

Uczniowie dojeżdżający do szkoły mają możliwość korzystania z komunikacji publicznej w rozumieniu art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425/, jeżeli przyjazd środka komunikacji publicznej do miejsca siedziby szkoły następuje krótko przed rozpoczęciem lekcji w szkole, a wyjazd do domu w czasie bezpośrednio po zakończeniu lekcji i warunki podróżowania nie

Zastosowanie nieprawidłowej stawki celnej, a w konsekwencji ustalenie nieprawidłowej wysokości cła, może być uznane, jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa uzasadniające stwierdzenie nieważności decyzji o wymiarze cła. Brak byłoby podstaw do przyjęcia, iż art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, nakazujący wymierzać cło

Nie ma w obowiązującym stanie prawnym instytucji umorzenia postępowania w sprawie zawieszenia postępowania.

Błędne pouczenie nie może szkodzić stronie, która się do tego pouczenia dostosowała - zasada powyższa /wyrażona expressis verbis w art. 112 Kpa w odniesieniu do prawa odwołania, wniesienia skargi lub powództwa/ ma faktycznie zasięg szerszy i odnosi się do różnych sytuacji prawnych strony, wynika to m.in. z art. 9 Kpa, nakazującego organom administracji należyte i wyczerpujące informowanie stron o okolicznościach

Skarga na decyzję o przeniesieniu policjanta na niższe stanowisko należy do kognicji sądu administracyjnego /art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 -i art. 3 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. nr 34 poz. 201/.

1. Komunalizacja terenu nie stanowi przeszkody do przyznania osobie, której przysługuje prawo dożywotniego użytkowania działki gruntu, prawa własności tej działki /art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników - Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./. 2. Przekazanie działki dożywotniego użytkowania na własność dożywotnika lub zstępnego osoby uprawnionej nie stanowi podziału

Nakaz karny należy traktować w postępowaniu nadzwyczajno-rewizyjnym tak jak wyrok skazujący.

Dla uzyskania ustanowionego w par. 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1992 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 32 poz. 140/ zwolnienia od podatku obrotowego, nie wystarczy wpis do ewidencji działalności gospodarczej, lecz konieczne jest faktyczne prowadzenie takiej działalności

Wolne od cła są rzeczy potrzebne do użytku urzędowego międzynarodowym przedsiębiorstwom mającym siedzibę lub placówkę w Polsce oraz zagranicznym instytucjom, organizacjom i przedsiębiorstwom mającym placówkę w Polsce, z zastrzeżeniem nieodstępowania ich w ciągu 3 lat od dnia dokonania odprawy celnej i pod warunkiem wzajemności /art. 14 ust. 1 pkt 12 ustawy z 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U.

Utrata w trybie par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej prawa do zwolnienia od wymienionych podatków następuje z mocy prawa w razie zaistnienia przewidzianych w tym przepisie przesłanek.

Podstawą powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. może być potrącenie, mimo że powód zarzut potrącenia mógł zgłosić w postępowaniu rozpoznawczym w sprawie, w której został wydany tytuł wykonawczy; ocena charakteru sprawy z powództwa przeciwegzekucyjnego jako sprawy gospodarczej dokonywana jest na podstawie działu IVa k.p.c. normującego postępowanie w sprawach gospodarczych oraz ustaw związkowych traktujących

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Powierzenie organom gminy w trybie porozumienia, o jakim mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./, prowadzenia spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej nie obejmuje upoważnienia do wydawania

Uchwała rady gminy, podjęta w trybie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm.), o likwidacji przedsiębiorstwa w celu jego prywatyzacji przez sprzedaż na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. nr 51,

Ustalenie stawek opłaty targowej, w różnej wysokości dla różnych targowisk w obrębie gminy, mieści się w granicach ustawowego upoważnienia dla rady gminy zawartego w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/.

Podatnicy, którzy w roku 1989 nabyli na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1989 nr 3 poz. 12 ze zm./ uprawnienia do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków związanych z realizowaną inwestycją z zakresu rozwoju nauki i techniki zachowują prawo do odliczenia 100 procent wydatków od podstawy obliczenia podatku także w latach

Zastosowanie art. 156 par. 2 Kpa może odnosić się także tylko do tej części decyzji, wydanej z rażącym naruszeniem prawa, w której do konkretnych części nieruchomości nastąpiły nieodwracalne skutki prawne. Jeśli w części nieruchomości przejętej na cele reformy rolnej skutki takie nie nastąpiły, miałby w tej części zastosowanie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

1. Uchwała rady gminy w sprawie ustalania stawek opłaty targowej jest przepisem prawa lokalnego rangi podustawowej. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż