I. W sprawie z oskarżenia prywatnego, w której oskarżyciel prywatny został zwolniony od uiszczenia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania (art. 545 w zw. z art. 544 § 1 k.p.k.) – w wypadku wydania wyroku skazującego – sąd zasądza koszty postępowania od skazanego na rzecz Skarbu Państwa (art. 547 § 1 k.p.k.). II. W opisanej wyżej sytuacji przez koszty postępowania rozumieć należy ich zryczałtowaną

1. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), mają charakter cywilnoprawny. 2. Sąd zasądzając odszkodowanie lub zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 cytowanej ustawy, zasądza

1. Uchwały organów gmin, podjęte w sprawach przejęcia przez gminę mienia ogólnonarodowego /państwowego/ na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ podlegają rozpatrzeniu przez organy wymienione w art. 18 tej ustawy i w trybie określonym w tym przepisie. 2. W wypadku

Dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz jej członków przydziałów lokali mieszkalnych w budynkach wzniesionych na gruncie oddanym spółdzielni w użytkowanie wieczyste nie stanowi przeszkody do obciążenia tych budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu hipoteką zabezpieczającą udzielony spółdzielni kredyt inwestycyjny.

Decyzja o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie nieważności "zaświadczenia" oparta na art. 157 par. 3 Kpa jest nieważna z powodu wydania bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. Prawidłowe załatwienie takiej sprawy powinno nastąpić w formie pisma.

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ jako podmiot uprawniony do uchwalania wysokości składki ustanawia sam Sejmik. Jednoznaczna i całościowa regulacja przez te przepisy problematyki finansowania działalności Sejmiku nie pozostawia gminom swobody w zakresie ich realizacji. Skoro ustawa w sposób jednoznaczny zobowiązała gminy do ponoszenia

Organ odwoławczy, który w trakcie rozpatrywania odwołania stwierdzi, że zobowiązanie podatkowe ustalone zostało w kwocie niższej, niż wynika to z obowiązujących przepisów - zwraca sprawę organowi I instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego oraz zmiany w tym zakresie dotychczasowej decyzji. Wydaje w związku z tym postanowienie na podstawie art. 174 Kpa. Niedopuszczalne jest natomiast uchylenie

1. Minister Finansów nie jest uprawniony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji do stwierdzenia, że skarżący nie był stroną w postępowaniu instancyjnym. 2. Osobie, która uważa, że w postępowaniu administracyjnym zakończonym decyzją weryfikowaną w trybie stwierdzenia nieważności przysługiwały prawa strony, ale nie brała w nim udziału bez swojej winy służy żądanie wznowienia postępowania z

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie przewiduje możliwości wydania decyzji w sprawie wymiaru cła podmiotowi, który wszedł w posiadanie towaru od podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą.

Brak przesłanek określonych w par. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2 ze zm./ nie może stanowić przesłanki uniemożliwiającej rejestrację samochodu w przypadku jego nabycia w trybie przewidzianym w art. 864-879 Kpc.

Zakup samochodu inwalidzkiego przez osobę niepełnosprawną nie stanowi, w rozumieniu par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ w związku z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 ze zm./

Notatka urzędowa sporządzona przez funkcjonariusza policji z przeprowadzonej rozmowy w trakcie prowadzonego przez policję postępowania wyjaśniającego lub przygotowawczego nie może stanowić dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 par. 1 Kpa tzn. stanowić dowodu tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone ani nie może tym samym stanowić dowodu z zeznań świadka.

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ ma charakter przedmiotowy a nie podmiotowy. Zatem obrotu towarowego z zagranicą nie musi dokonywać szkoła, instytut naukowy czy wyższa uczelnia. W trakcie odprawy celnej musi być tylko ujawniony odbiorca i cel jakiemu ma służyć towar. Jeżeli importer powołuje się na okoliczności

Czy ustalenie przez Ministra Finansów kwoty subwencji ogólnej dla danej gminy na podstawie art. 55 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a także ostateczne określenie kwoty subwencji ogólnej, dla konkretnej gminy, w oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 i 1992 r. oraz o zmianie

Nie można mówić o bezczynności organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, jeśli strona nie podejmuje wskazanych przez organ czynności koniecznych dla wszczęcia przez nią określonego postępowania administracyjnego.

Zasada, że spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy /art. 22 par. 1 i art. 262 par. 1 Kp oraz art. 476 par. 1 pkt 1 Kpc/ dotyczy również stosunku pracy na podstawie powołania /art. 68-72 Kp/ i mianowania /art. 76 Kp/, chyba że tryb dochodzenia niektórych roszczeń pracowników mianowanych został uregulowany odmiennie /np. art. 38 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

Aby można uznać sprowadzone części za wyrób niekompletny w stanie nie zmontowanym i wymierzyć cło jak za wyrób gotowy zgodnie z regułą 2a Ogólnych reguł interpretacji nomenklatury scalonej /zamieszczonych we wstępie do taryfy celnej przywozowej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy - Dz.U. nr 67 poz. 288 ze

Przepisy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie wprowadzają w zakresie postępowania dowodowego przy ustalaniu zakresów pozostawania przez bezrobotnego przed datą rejestracji w stosunku pracy lub stosunku służbowym żadnych odstępstw od reguł kodeksu postępowania administracyjnego. Okresy te mogą być zatem udowadniane wszelkimi niesprzecznymi

Postanowienia ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./, a w szczególności jej art. 12 ust. 2 pkt 1 i art. 13 pkt 1 nie pozwalają na klasyfikowanie pożyczek bankowych na te, od których odsetki stanowią koszty uzyskania przychodu oraz na takie przy spłacie których odsetki nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ podstawą obliczenia opłaty skarbowej od umowy sprzedaży nieruchomości jest jej wartość określona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie w danej miejscowości. Jeżeli wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej nie odpowiada jej wartości rynkowej, to organ podatkowy ma obowiązek

1. Preferencje celne udzielane są w odniesieniu do towarów pochodzących z krajów rozwijających się, względem których stosowane są preferencje celne i bezpośrednio zakupionych w tych krajach. 2. Towar uważa się za zakupiony bezpośrednio, jeżeli importer zakupi go w firmie zarejestrowanej w kraju rozwijającym się, względem którego stosowane są preferencje celne. Towar taki powinien być przy tym bezpośrednio

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1990 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej oraz ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 27 poz. 156 ze zm./, w okresie ich obowiązywania, dotyczyły spółek prawa cywilnego.

Artykuł 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wymaga, by rzeczy stanowiące mienie osoby przesiedlającej się zostały nabyte za granicą w kraju, w którym osoba ta przebywała z zamiarem stałego zamieszkania, jak również aby rzeczy te wyłącznie w tym kraju służyły tej osobie do celów określonych w wymienionym przepisie.