Wyrok SN z dnia 24 maja 1994 r., sygn. I CRN 50/94
W sprawie o zniesienie wspólności ustawowej obowiązkiem sądu jest również zbadanie, czy powództwo nie zmierza do pokrzywdzenia wierzycieli jednego z małżonków.
Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora po rozpoznaniu sprawy z powództwa Jadwigi S. przeciwko Stanisławowi S. o zniesienie wspólności majątkowej na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości nr S/C VII R 242/94 od wyroku Sądu Rejonowego w Jarosławie z dnia 4 maja 1993 r. R. III C 167/93 – uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Jarosławiu do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Jarosławiu w dniu 21.IV.1993 r., a skierowanym przeciwko pozwanemu Stanisławowi S., powódka Jadwiga S. domagała się zniesienia istniejącej między stronami ustawowej wspólności majątkowej.
W uzasadnieniu pozwu twierdziła m.in., że strony są małżeństwem od 19 lat i że z małżeństwa tego mają dwoje dzieci (18 i 15 lat), pozostające jak dotychczas na ich utrzymaniu. Sama pracuje zawodowo i zarabia 2.500.000 zł miesięcznie, zaś pozwany od półtora roku zajmuje się działalnością gospodarczą. W związku z tą działalnością pobrał on – bez jej zgody – znaczne kredyty i pożyczki. Na tym tle dochodzi między stronami do nieporozumień. Wytoczenie powództwa powódka umotywowała obawą wszczęcia przez wierzycieli pozwanego egzekucji z majątku wspólnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
