Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 688/05
1. Wyrazem przyjętej przez skład orzekający interpretacji art. 52 K.r.o. jest chociażby orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 1994 r., sygn. akt III AUr 101/04 (OSA 1994/9/74), w którym stwierdzono, że "proces, który w konsekwencji prowadzi do zniesienia wspólności ustawowej trwać musi przez określony czas, zaś powody, które ostatecznie prowadzą do takiego rozstrzygnięcia muszą narastać". Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 lutego 1995 r, sygn. akt III CRN 7/95 (Lex nr 50585), stwierdzając, że "nie samo zaciągnięcie długu, nawet znacznego, lecz dopiero zaciągnięcie takiego długu, który nie był usprawiedliwiony interesem rodziny kwalifikuje zachowanie pozwanego małżonka jako naganne i przy istnieniu niepomyślnych prognoz co do tego aby małżonek ten powstrzymał się w przyszłości od tego rodzaju zachowania, spełnia warunki do uznania zaciągnięcia długu za ważny powód w rozumieniu art. 52 K.r.o."
2. Z powyższych wywodów wynika zdaniem Sądu odwoławczego, iż orzeczenie znoszące wspólność majątkową pomiędzy małżonkami obejmuje swoim zakresem okres co najmniej od daty w nim wskazanej do daty wydania orzeczenia, i w tym czasie stan prawny, tym wyrokiem ustanowiony, nie mógł ulec zmianie. W szczególności nie można go było zmienić umową zawartą między małżonkami (art. 47 K.r.o.).
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2005 r., sygn. akt l SA/Sz 550/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną przez Stanisławę B decyzję Dyrektora izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2004 r., nr ZPB-4117 - 47/2004, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.
W uzasadnieniu wskazano, że w wyniku kontroli podatkowej ustalono, iż Stanisława i Jerzy B podpisując w zeznaniu podatkowym za 2001 r. wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów i jednocześnie składając oświadczenie, że spełniają warunki określone w art. 6 ust. 2, 3 i 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176, ze zm., dalej:u.p.d.o.f.) nie wypełnili warunku, o którym mowa w art.6 ust.2 tej ustawy, bo między małżonkami nie istniała wspólność majątkowa. Dowodem takiego stanu rzeczy był wyrok Sądu Rejonowego w S Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 22.07.1994r., sygn. akt III R.C. 416/94, znoszący ustawową wspólność majątkową pomiędzy małżonkami - wynikającą z małżeństwa zawartego w USC w S; i zapisanego za nr 137/1969 - z dniem 1 stycznia 1991 r. z powództwa Jerzego B przeciwko Stanisławie B . Dlatego też Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczecinku decyzją z dnia 16 marca 2004 r., nr Upd/4110-104/04, określił S. B podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2001 w kwocie 5 322,60 zł. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania zaskarżoną decyzją utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w mocy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie S. Balcerzak zarzuciła decyzji Dyrektora Izby Skarbowej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego naruszenie art. 14 § 1 pkt 1 i 2, art. 24 a § 1, art. 121 oraz art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: O.p.) i wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zwrot kosztów według norm przepisanych. Skarżąca podniosła przywołując orzecznictwo Sądu Najwyższego, że przywrócenie wspólności ustawowej może nastąpić także w akcie notarialnym stwierdzającym zawarcie innej czynności prawnej a małżonkowie załączyli akt notarialny, który wskazuje na przywrócenie wspólności ustawowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
