Wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 924/19
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 565/18 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 565/18, oddalił skargę K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. po rozpatrzeniu odwołania K. S. od decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...], którą odmówiono przyznania K. S. świadczenia wychowawczego na dziecko W. S., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Kolegium przywołało treść art. 4 i art. 2 pkt. 16 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2017r. poz. 1851 ze zm.), dalej u uzasadnieniu przywoływanej jako: "ustawa 500+". W ocenie organu z art. 2 pkt 16 ustawy 500+ wynika, że w przypadku rodziców rozwiedzionych, ich wspólne dziecko, co do zasady, może być zaliczone tylko do jednej z rodzin. Wskazano, że brak wprowadzenia tego rodzaju zasady prowadziłby do nadużyć i nierównego traktowania wnioskodawców; wiązałoby się to z obowiązkiem dwukrotnego wypłacenia świadczenia wychowawczego na to samo dziecko. O tym, czy będzie to rodzina ojca, czy matki dziecka, decyduje fakt, z którym z rodziców dziecko faktycznie zamieszkuje i na czyim pozostaje utrzymaniu. Kolegium podniosło, że wyjątkiem pozwalającym na zaliczenie dziecka do obu rodzin jest sytuacja, gdy na mocy orzeczenia sądu dziecko jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców. Organ wskazał następnie, że obie córki wnioskodawcy na stałe mieszkają z matką, a K. S. ma ustalone z nimi kontakty i opieka nad córkami nie jest sprawowana naprzemiennie. Rodzinę wnioskodawcy, w myśl art. 2 pkt 16 ustawy 500+, tworzy wnioskodawca, jego partnerka oraz syn W. S. Do rodziny tej nie zalicza się natomiast córek wnioskodawcy, które nie zamieszkują wspólnie ze swoim ojcem. To właśnie wspólne zamieszkiwanie dziecka z małżonkiem, rodzicem lub opiekunem faktycznym, a nie pochodzenie dziecka jako element jego stanu cywilnego, determinuje przyznanie wnioskowanej formy wsparcia ze środków publicznych. Jak bowiem wynika z art. 5 ust. 1 ustawy 500+ świadczenie wychowawcze przysługuje na "dziecko w rodzinie". Skoro zatem w świetle art. 2 pkt 16 ustawy 500+ nie został spełniony wymóg wspólnego zamieszkiwania wszystkich dzieci z wnioskodawcą, nie było możliwe pozytywne załatwienie wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego na syna skarżącego jako trzecie dziecko w rodzinie. Końcowo Kolegium odniosło się do zarzutu naruszenia przepisów Konstytucji RP wskazując, że zgodnie z art. 188 Konstytucji RP w sprawach zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją orzeka Trybunał Konstytucyjny, a organy administracji nie mają takich uprawnień.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
