Wyrok NSA z dnia 15 marca 2018 r., sygn. II GSK 3732/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt III SA/Lu 51/17 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 marca 2018 r. o sygn. akt III SA/Lu 51/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej WSA bądź Sąd I instancji) oddalił skargę W..S> na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej GITD) z dnia [..] grudnia 2016 r. nr [...]w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie.
Powyższe orzeczenie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
W styczniu 2015 r. funkcjonariusze Inspekcji Transportu Drogowego przeprowadzili kontrolę przedsiębiorcy W.S., obejmującą okres od 1 maja do 30 listopada 2014 r. Na podstawie ustaleń kontroli, utrwalonych w protokole z 20 stycznia 2015 r., [...] WITD wszczął postępowanie wobec przedsiębiorcy, a po jego przeprowadzeniu decyzją z dnia 20 stycznia 2015 r. nałożył karę pieniężną w wysokości 20.000 zł za naruszenia przepisów o transporcie drogowym, w postaci: przekroczenia maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu; przekroczenia maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy; skrócenia dziennego czasu odpoczynku; skrócenia tygodniowego czasu odpoczynku; naruszenia obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy. Z uwagi na liczbę zatrudnionych kierowców u przedsiębiorcy, wysokość kary ograniczono do maksymalnej przewidzianej prawem granicy 20.000 zł.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. GITD, po rozpatrzeniu odwołania przedsiębiorcy, uchylił decyzję organu I instancji oraz nałożył na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości 20.000 zł. Organ wskazał, że łączna suma kar jednostkowych z tytułu wszystkich naruszeń popełnionych przez odwołującego się uległa zmianie i wynosi 25.700 zł. Nie stwierdzono przy tym istnienia przesłanek do zastosowania art. 92c oraz art. 92b u.t.d. Odnosząc się do naruszenia polegającego na skróceniu dziennego czasu odpoczynku (l.p. 5.3 zał. nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, Dz. U. z 2016 r., poz. 1907, ze zm., zwanej dalej u.t.d.), organ wskazał na udokumentowane w trakcie kontroli trzydzieści cztery przypadki skrócenia dziennego czasu odpoczynku przez kierowców o okresy od 16 minut do 3 godzin i 44 minut. We wszystkich przypadkach do kontroli nie okazano wydruków wskazujących na zastosowanie przepisów dokumentujących zaistnienie wyjątków pozwalających na skrócenie dziennego czasu odpoczynku. Łączna wysokość kary z tytułu opisanych przypadków naruszenia wyniosła 8.400 zł. Odnosząc się do naruszenia polegającego na przekroczeniu dziennego czasu prowadzenia pojazdu (l.p. 5.1 zał. nr 3 do u.t.d.) organ odwoławczy wskazał na szesnaście przypadków przekroczenia dziennego czasu prowadzenia pojazdu, o okres od 19 do 1 godziny i 9 minut. W żadnym z przypadków do kontroli nie okazano wydruków wskazujących na zastosowanie przepisów dokumentujących zastosowanie wyjątków pozwalających na przedłużenie dziennego czasu prowadzenia pojazdu. Uzasadniało to nałożenie kary w łącznej wysokości 2.000 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
