Kiedy nie należy ponownie ustalać podstawy wymiaru zasiłku

Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. W przypadku gdy pracownik nie przepracował u danego pracodawcy okresu 12 miesięcy kalendarzowych, podstawę wymiaru zasiłku ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia przez liczbę tych miesięcy.

PRZYKŁAD

Pracownica zatrudniona od 5 lipca 2013 r. przedłożyła zwolnienie lekarskie w związku z opieką nad chorym 3-letnim synem za okres od 17 do 25 października 2013 r. Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia, tj. za sierpień i wrzesień 2013 r., po podzieleniu przez 2 miesiące. Wynagrodzenia za lipiec 2013 r. nie uwzględnia się, gdyż lipiec jest niepełnym kalendarzowym miesiącem zatrudnienia.