Wyrok SN z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. II PSKP 112/21
1. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 k.p. jest skutkiem złożonego pracownikowi przez pracodawcę jednostronnego oświadczenia woli. Dopóki zatem oświadczenie nie zostanie (skutecznie) złożone, dopóty stosunek pracy trwa.
2. Dowód nadania listu poleconego lub ekspresowego (przesyłki rejestrowanej) oraz pozostawienia w skrzynce pocztowej zawiadomienia o jego nadejściu nie są dowodami doręczenia adresatowi oświadczenia woli zawartego w tym liście. Można je potraktować jako dowody prima facie. Skoro nadawca listu przedstawił dowód nadania przesyłki w urzędzie pocztowym i adresat został zawiadomiony o nadejściu tej przesyłki oraz miejscu jej odbioru, to można stąd wnosić, że miał on możliwość zapoznania się z jej treścią. To domniemanie faktyczne może być obalone przez wykazanie, że adresat o nadejściu przesyłki nie wiedział lub nie miał możliwości jej odebrania. W sytuacji, gdy pracownik, mając realną możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli, z własnej woli, celowo, nie podejmuje przesyłki zawierającej to oświadczenie, należy przyjąć, iż zostało mu ono skutecznie złożone.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Iwulski (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa A.K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie
o ustalenie sposobu ustania stosunku pracy, wynagrodzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 lipca 2023 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. akt XXI Pa 441/19,
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Powód A.K. po ostatecznym sprecyzowaniu pozwu, wniósł o ustalenie, że stosunek pracy łączący go z pozwanym Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie rozwiązał się w dniu 16 sierpnia 2017 r., w wyniku złożonego przez powoda oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy, oraz o zasądzenie wynagrodzenia za okres od dnia 11 sierpnia 2017 r. do dnia 16 sierpnia 2017 r. w kwocie 1.745,52 zł wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia 17 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty. Jako roszczenie ewentualne powód zgłosił żądanie zasądzenia na jego rzecz od pozwanego odszkodowania w kwocie 18.750 zł z tytułu niezgodnego z prawem oraz nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Żoliborza – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 14 marca 2019 r. umorzył postępowanie w zakresie dotyczącym kwoty 1.379,48 zł, ustalił, że stosunek pracy między pozwanym a powodem ustał na mocy złożonego przez powoda oświadczenia z dnia 16 sierpnia 2017 r. o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.745,46 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 855 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz nadał wyrokowi w części dotyczącej zasądzonego wynagrodzenia rygor natychmiastowej wykonalności, a także nieuiszczone koszty sądowe przejął na rachunek Skarbu Państwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
