Wyrok SN z dnia 17 lutego 2023 r., sygn. II CSKP 602/22
W przypadku roszczeń odszkodowawczych, przerwanie biegu przedawnienia może nastąpić nie tylko w odniesieniu do części roszczenia, która jest bezpośrednio dochodzona, ale także w odniesieniu do całości roszczenia. Jest to szczególnie istotne w sytuacjach, gdy pełny zakres szkody nie jest znany w momencie wniesienia pozwu. W takim kontekście, zarzut przedawnienia może być uznany za nadużycie prawa, jeżeli jest podnoszony w sytuacji, gdy opóźnienie w dochodzeniu roszczenia było spowodowane przyczynami niezależnymi od obu stron, a w szczególności gdy wynikało z braku pełnej wiedzy o rozmiarze szkody w momencie wniesienia pozwu.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Szanciło (przewodniczący)
SSN Jacek Grela
SSN Kamil Zaradkiewicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. K. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie Mazowieckiemu o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 17 lutego 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 2 marca 2020 r., sygn. akt I ACa 191/19,
uchyla zaskarżony wyrok w punkcie I w części oddalającej apelację powoda oraz w punkcie II w całości i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pozwem z 16 grudnia 2016 r. r. B.K. zażądał zasądzenia od Skarbu Państwa - Wojewody Mazowieckiego kwoty 315 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za bezprawną utratę nieruchomości położonej w W. przy ul. [...].
Wyrokiem z 6 listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził od Skarbu Państwa - Wojewody Mazowieckiego na rzecz B.K. kwotę 945 000 zł wraz odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od 16 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty (pkt I), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt II) i rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt III-IV).
Sąd Okręgowy ustalił, że przedmiotowa nieruchomość objęta została dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm.) i na podstawie jego art. 1 przeszła na własność m.st. Warszawy, a następnie na mocy art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) na własność Skarbu Państwa. Dotychczasowy właściciel złożył w terminie wniosek o przyznanie za symbolicznym czynszem, prawa własności czasowej nieruchomości. Orzeczeniem administracyjnym z 8 lutego 1952 r. Prezydium Rady Narodowej w m. W. odmówiło dotychczasowemu właścicielowi ustanowienia prawa własności czasowej.
Powód jest następcą prawnym poprzedniego właściciela. Dawna nieruchomość położona przy ul. […] stanowi obecnie nieruchomość objętą księgami wieczystymi nr […]1 oraz nr […]2, której właścicielem jest m. W. oraz Skarb Państwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
