Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 1553/22
Wniosek o przywrócenie terminu na podstawie art. 162 § 1 O.p. wymaga uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu, przy czym koncentracja argumentacji na kwestii doręczenia decyzji, której prawidłowość została wcześniej ostatecznie ustalona, nie może stanowić skutecznego argumentu do przywrócenia terminu.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 916/22 w sprawie ze skargi K.T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2022 r. nr 1401-IOM.4104.10.2022.ZM w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 30 września 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 916/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K.T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 24 lutego 2022 r., nr 1401-IOM.4104.10.2022.ZM, w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.
Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z 5 listopada 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów ustalił Stronie wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn. We wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od tego rozstrzygnięcia Skarżąca wskazała, że o jego wydaniu dowiedziała się 18 stycznia 2022 r., w wyniku przeglądania akt w urzędzie skarbowym przez pełnomocnika. Strona powołała się na pełnomocnictwo z 18 lutego 2019 r., jakie dołączone zostało do złożonego 14 marca 2019 r. wniosku o stwierdzenie nieważności innej decyzji wymiarowej, ewentualnie wniosku o wznowienie postępowania w innej sprawie, podkreślając, że udzielone przez nią pełnomocnictwo swoim zakresem obejmowało wszystkie postępowania podatkowe dotyczące podatku od spadków i darowizn. Dodała, że pełnomocnictwo o takiej samej treści zostało również wysłane przez pełnomocnika 21 stycznia 2020 r. i od tej daty cała korespondencja w sprawach prowadzonych postępowań była już kierowana do pełnomocnika. Zdaniem Strony, organ pierwszej instancji pominął prawidłowo ustanowionego pełnomocnika i doręczył decyzję z 5 listopada 2019 r. bezpośrednio Skarżącej, która to okoliczność świadczy o niezawinionym uchybieniu terminu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
