Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 4050/21
Podatnicy podatku od spadków i darowizn są zobligowani do złożenia odpowiedniego zeznania podatkowego na podatek od spadków i darowizn, tylko w przypadku powstania obowiązku podatkowego, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obowiązku ponownego złożenia takiego zeznania nie mają w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 4 tej ustawy. To zaś przesądza o tym, że termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 68 §1 Ordynacji podatkowej, wynosi w tym wypadku 3 lata.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska, Protokolant Konrad Halota, , po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Kr 1003/20 w sprawie ze skargi R. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2020 r. nr 0111-KDIB2-3.4015.78.2020.2.MD w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz R. W. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 22 stycznia 2021 r., I SA/Kr 1003/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skargi R. W. (dalej: "skarżący", "strona") na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 sierpnia 2020 r. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i zasądził od organu na rzecz strony kwotę 697 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
2. Przedstawiając stan faktyczny strona wyjaśniła, że na podstawie wyroku sądu z 26 maja 2014 r., pozwani w sprawie Z. K., G. K., E. G., M. D., A. W. zostali zobowiązani do złożenia oświadczeń woli o przeniesieniu na rzecz powoda (wnioskodawcy) udziałów w prawie własności nieruchomości w wykonaniu zapisu zawartego w testamencie własnoręcznym J. K. z 15 lipca 2008 r. Wyrok ten uprawomocnił się 6 listopada 2014 r. Z mocy art. 1047 § 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101 ze zm., dalej: "k.p.c.") wyrok ten zastąpił oświadczenia pozwanych, do których zostali oni zobowiązani tym wyrokiem. Zgodnie bowiem z art. 1047 § 1 k.p.c., jeżeli dłużnik jest obowiązany do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, prawomocne orzeczenie sądu zobowiązujące do złożenia oświadczenia zastępuje oświadczenie dłużnika. Do chwili obecnej wnioskodawca nie złożył deklaracji na podatek od spadków i darowizn obejmującej podatek od zapisu wynikającego z tego wyroku.
Jak wskazano w uzasadnieniu orzeczenia na tle przedstawionego stanu faktycznego strona zadała organowi pytanie: czy w przedstawionym stanie faktycznym powstanie zobowiązanie podatkowe wnioskodawcy w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia na podstawie wyroku z 26 maja 2014 r., tytułem zapisu zwykłego, udziałów w prawie własności nieruchomości oraz czy strona będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu tego zapisu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
