Wyrok NSA z dnia 14 marca 2023 r., sygn. III OSK 1950/21
Samorząd terytorialny
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Rzeszowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 692/19 w sprawie ze skargi Wojewody Podkarpackiego na uchwałę Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 stycznia 2019 r. nr VI/109/2019 w przedmiocie programu stypendialnego Miasta Rzeszowa pn. Primus Inter Pares I. oddala skargę kasacyjną, II. zasądza od Miasta Rzeszowa na rzecz Wojewody Podkarpackiego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 692/19, uzupełnionym postanowieniem tego Sądu z dnia 18 września 2019 r. o zwrot kosztów postępowania sądowego, uwzględnił skargę Wojewody Podkarpackiego i stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 stycznia 2019 r. nr VI/109/2019 w przedmiocie programu stypendialnego Miasta Rzeszowa pn. Primus Inter Pares.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, że zaskarżona uchwała nie czyni zadość kryteriom wyznaczonym przez art. 90t ust. 1 i ust. 4 ustawy o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r. poz. 1457 z późn. zm.) zwanej dalej u.s.o.
Podkreślono, że wprowadzenie uchwały, o której mowa w art. 90t ust. 4 u.s.o. musi być poprzedzone uchwałą programową podjętą na podstawie art. 90 ust. 1 pkt 2 u.s.o., co wynika z użytego w art. 90 ust. 4 kwantyfikatora czasowego to jest "w przypadku przyjęcia programów, o których mowa w ust. 1". Użyta forma czasu dokonanego, potwierdza uprzedni charakter uchwały programowej oraz jej odrębny byt prawny. Zwracając uwagę na tytuł zaskarżonej uchwały i jej podstawę prawną Sąd wskazał, że został uchwalony program wyrównywania szans edukacyjnych, który jest aktem kierownictwa wewnętrznego, a nie aktem prawa miejscowego. Kompetencja do stanowienia aktu prawa miejscowego w ramach wykonywania zadań oświatowych nakierowanych na uczniów wynika z art. 90t ust. 4 u.s.o. Do zakresu kompetencji dla stanowienia norm prawa miejscowego ustawodawca nie włączył tworzenia norm programowych. W zaskarżonej uchwale doszło więc do przekroczenia delegacji określonej w art. 90t ust. 4 u.s.o. poprzez wprowadzenie norm programowych, o których mowa w art. 90t ust. 1.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
