Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. III OSK 1054/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Olga Żurawska – Matusiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 października 2018 r. sygn. akt II SA/Ol 371/18 w sprawie ze skargi T. L. na niewykonanie przez Prezydenta Miasta [...] i Radę Miejską [...] czynności nakazanych prawem oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 4 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (sygn. akt II SA/Ol 371/18) oddalił skargę T. L. na niewykonanie przez Prezydenta Miasta [...] i Radę Miejską [...] czynności nakazanych prawem.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że T. L. wraz z grupą mieszkańców [...] złożył skargę na bezczynność Prezydenta Miasta [...] i Rady Miejskiej [...] w zakresie wykonywania zadań własnych Gminy Miasta [...] z naruszeniem art. 20 o drogach publicznych, tj. wykonania drogi, oświetlenia, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, naprawy urządzeń drenarskich przy ul. [...]. Skarżący wskazał, że pismem z 3 listopada 2017 r. Prezydent Miasta [...] poinformował, że nie ma w planach przebudowy drogi. Skarżący, zarzucając zły stan techniczny drogi podniósł, że Prezydent Miasta nie realizuje następujących obowiązków: nie przeprowadził analizy okresowych pomiarów ruchu drogowego, nie opracował planu rozwoju drogi, nie opracował planu finansowania przebudowy drogi, nie wykonuje zadania w zakresie utrzymania i remontu drogi, wpływu stanu drogi na bezpieczeństwo ruchu, utrzymania zieleni przydrożnej. Zdaniem skarżącego, przy obecnym ruchu na drodze, przedmiotowa droga nie może być drogą gruntową, a drogą utwardzoną i wyłożoną co najmniej płytami betonowymi.
Dalej skarżący podał, że pismem z 15 grudnia 2017 r. on wraz z grupą mieszkańców zwrócili się do Prezydenta i Rady Miasta [...] o wykonanie zadania własnego w zakresie zbudowania w ul. [...] sieci kanalizacji sanitarnej, wskazując na art. 86 ustawy prawo wodne. Jak wskazał, obecne granice aglomeracji nie obejmują całości ul. [...] (uchwała Sejmiku Województwa Warmińsko – Mazurskiego z 25 lutego 2014 r. nr XXXIV/686/14). Zdaniem jednak skarżącego Rada Miasta nie zareagowała właściwie na wezwanie, gdyż nie podjęła uchwały w zakresie ustalenia granic aglomeracji [...] obejmującej całość ul. [...]. Potwierdza to bezczynność gminy w zakresie budowy na pozostałej części ulicy sieci kanalizacji sanitarnej i wskazuje na konieczność podjęcia przez Radę Miasta [...] uchwały w trybie art. 86 Prawa wodnego, czego mimo wezwania Rada nie zrobiła. Bezczynność organów w zakresie wykonania kanalizacji potwierdzają także uchwały Rady Miasta o wieloletnim planie rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.
Zdaniem skarżącego Gmina nie realizuje również obowiązków określonych w art. 191, art. 192 ust. 1, art. 197 ust. 1, art. 199 ust. 1 oraz art. 234 ust. 1 Prawa wodnego, gdyż nie naprawia uszkodzonych drenów i nie zatrzymuje na swoim gruncie wód opadowych i pochodzących z roztopów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
