Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2020 r., sygn. I OSK 237/20
Pomoc społeczna
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 481/19 w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 27 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 481/19, oddalił skargę D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wójt Gminy C. (dalej jako "Wójt") decyzją z [...] listopada 2018 r. odmówił D. G. (dalej jako "skarżący") prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad żoną - M. G. Przedmiotową decyzję organ I instancji uzasadnił tym, że wnioskodawca ma ustalone prawo do renty oraz ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący wyjaśnił, że żona od 1996 r. choruje na postępującą dystrofię mięśniową, postać obręczowo-kończynowa. Od siedmiu lat porusza się na wózku inwalidzkim. Jest niezdolna do samodzielnej egzystencji, wymaga rehabilitacji oraz stałej opieki i pomocy osoby drugiej. Ze względu na ogromne osłabienie siły mięśniowej nie jest w stanie samodzielnie wykonywać podstawowych czynności życiowych. Skarżący potwierdza, że do końca maja 2019 r. ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, a także legitymuje się znacznym stopniem niepełnosprawności. Uważa jednak, że żadne przepisy nie zabraniają podjęcia pracy zarobkowej przy ww. przesłankach. Podkreślił, że jest świadomy, iż nie rezygnuje z pracy na rzecz opieki nad żoną, ale nie może jej podjąć ze względu na jej stan zdrowia, który wymaga całodobowej opieki. Informuje, że prawie przez cały okres małżeństwa pozostawał w zatrudnieniu, a pracę stracił dopiero z końcem lipca 2018 r. Jednak mimo orzeczenia o znacznym stopniu niepełnoprawności jest on osobą chodzącą i jest w stanie zaopiekować się chorą żoną. Podkreślił, że nie wyobraża sobie aby uzależnić żonę od osoby obcej, bowiem byłoby to dla niej bardzo krępujące i niekomfortowe a nawet uwłaczające. Natomiast on wie jakie czynności należy wykonać przy żonie i jak zapewnić jej godny fizyczny komfort życia. Skarżący wniósł o zmianę decyzji i przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
