Wyrok NSA z dnia 14 października 2020 r., sygn. II GSK 4186/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant Anna Fyda- Kawula po rozpoznaniu w dniu 14 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 2017 r. sygn. akt II SA/Rz 271/17 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 27 czerwca 2017 r. uwzględnił skargę P. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2016 r., w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, uchylając tą decyzję oraz orzekając o kosztach postępowania sądowego.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
podczas kontroli przedsiębiorstwa skarżącego, w którym w okresie sześciu miesięcy przed rozpoczęciem kontroli zatrudniał 43 kierowców, w zakresie przestrzegania przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t. j.: Dz. U. z 2016 r., poz.1907 ze zm., dalej: p.t.) stwierdzono ich naruszenia polegające na: skróceniu dziennego czasu odpoczynku kierowców; przekroczeniu maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy; przekroczeniu maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu oraz naruszeniu obowiązku wczytywania danych z urządzenia rejestrującego. Ustalono, że skarżący posiadał licencję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego rzeczy.
Ustalenia te stały się podstawą decyzji Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektor Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2016 r., którą nałożono na P. K. karę pieniężną w wysokości 10.100 zł.
Objętą skargą decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego uchylił w całości rozstrzygnięcie organu I instancji i nałożył na skarżącego karę w wysokości 3.600 zł. W motywach organ wskazał, że podstawą nałożenia kary były: przekroczenie w kilku przypadkach przez kierowców dziennego okresu prowadzenia pojazdu, co stosownie do treści lp. 5.1 załącznika nr 3 do u.t.d., uzasadniało nałożenie kary pieniężnej w łącznej wysokości 2.000 zł; przekroczenie w kilku przypadkach przez kierowców maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy, co stosownie do treści lp. 5.2 załącznika nr 3 do u.t.d., uzasadniało nałożenie kary pieniężnej w łącznej wysokości 300 zł; skrócenie w kilku przypadkach przez kierowcę K. K. dziennego okresu odpoczynku, co stosownie do treści lp. 5.3 załącznika nr 3 do u.t.d. uzasadniało nałożenie kary pieniężnej w łącznej wysokości 800 zł; dokonanie przez przedsiębiorcę w jednym przypadku odczytu danych cyfrowych z urządzenia rejestrującego po upływie 90 dni, co zgodnie z lp. 6.3.12. załącznika nr 3 do u.t.d. uzasadniało nałożenie kary pieniężnej w łącznej wysokości 500 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
