Postanowienie NSA z dnia 21 września 2018 r., sygn. I GZ 299/18
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 45/18 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi R.K. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 30 maja 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 45/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił R.K. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju z dnia 29 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem z 9 stycznia 2018 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało skutecznie doręczone 30 stycznia 2018 r., a odbiór korespondencji pokwitowała N.K. będąca dorosłym domownikiem. W zakreślonym terminie brak formalny skargi nie został uzupełniony, w związku z czym postanowieniem z 21 marca 2018 r. Sąd pierwszej instancji skargę odrzucił. Następnie pismem z 29 kwietnia 2018 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, wnosząc jednocześnie zażalenie na postanowienie z 21 marca 2018 r. W ocenie skarżącego N.K. (córka) odebrała wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi, jednak informacji o tym mu nie przekazała, co jest przyczyną braku winy skarżącego, która jest przesłanką warunkującą przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Skarżący wskazał nadto, że córka nie mieszka z nim oraz nie jest osobą upoważnioną od odbioru korespondencji, co również przemawia za przywróceniem terminu do dokonania wpisu od skargi. W świetle wskazanych okoliczności Sąd pierwszej instancji postanowieniem z 30 maja 2018 r. odmówił przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W ocenie Sądu pierwszej instancji instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana wyłącznie, gdy przesłanki określone przez art. 87 § 1 i § 2 oraz § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) zostaną łącznie spełnione. Zdaniem Sądu w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie można było przyznać racji twierdzeniom skarżącego, który co prawda dopełnił czynności, której nie dokonał w terminie, nie mniej jego twierdzenie o niepoinformowaniu go przez córkę o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi nie mogło skutkować o uwzględnieniu wniosku o jego przywrócenie. Zgodnie z treścią art. 72 § 1 p.p.s.a. jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - zarządcy domu lub dozorcy, jeżeli nie mają oni sprzecznych interesów w sprawie i podjęli się oddania mu pisma. Konsekwencją przyjętego rozwiązania jest możliwość skutecznego doręczenia pisma procesowego do rąk dorosłego domownika przebywającego w miejscu zamieszkania strony. W ocenie WSA sama okoliczność zameldowania córki skarżącego w innym miejscu, aniżeli miejsce zamieszkania skarżącego nie było wystarczającą okolicznością aby podważyć status domownika. Jak wyjaśnił Sąd istotne jest faktyczne przebywanie w miejscu zamieszkania adresata, które może mieć charakter czasowy, wynikający z okoliczności życiowych. O tym, że N.K. przebywała w domu skarżącego świadczył fakt złożenia podpisu na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, czego konsekwencją było przyjęcie domniemania, że przekazanie pisma adresatowi nastąpi w dniu odbioru pisma przez dorosłego domownika, co z kolei wiąże się z wyznaczeniem początku biegu terminu do podjęcia czynności prawnej. Adresat przesyłki może natomiast obalić domniemanie poprzez wskazanie, że doręczenie zastępcze było wadliwe lub, że pismo w ogólne nie dotarło do adresata, co w okolicznościach niniejszej sprawy nie miało miejsca. Biorąc pod uwagę okoliczności rozpoznawanej sprawy oraz ewentualną nieuwagę, zaniedbanie, czy przeoczenie dorosłego domownika w przekazaniu przesyłki adresatowi spowodowane czynnikami subiektywnymi Sąd pierwszej instancji uznał, że nie mogą one być kwalifikowane jako brak winy adresata warunkujący przywrócenie terminu do dokonania wpisu od skargi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
