Kiedy rezygnacja ze zwolnienia lekarskiego i powrót pracownika do pracy nie spowodują utraty prawa do zasiłku chorobowego

ZUS może pozbawić ubezpieczonego prawa do zasiłku chorobowego za cały okres zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony w okresie orzeczonej czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego celem. Ubezpieczony, chcąc zachować prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, musi więc przede wszystkim powstrzymywać się od wykonywania pracy.

Jednak w sytuacji gdy ubezpieczony odzyska wcześniej zdolność do pracy i przedłoży płatnikowi odpowiednie zaświadczenie, nie zostanie pozbawiony prawa do zasiłku za cały okres orzeczonej niezdolności do pracy, tj. nie będzie miał zastosowania art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, czyli przepis pozbawiający pracownika prawa do zasiłku chorobowego z powodu świadczenia pracy w czasie zwolnienia lekarskiego (uchwała Sądu Najwyższego z 17 lutego 2016 r., III UZP 15/15).

Domniemanie okresu czasowej niezdolności do pracy

Lekarz orzekający o czasowej niezdolności pracownika do pracy wystawia zaświadczenie na formularzu ZUS ZLA lub - od 1 stycznia 2016 r. - w formie elektronicznej (e-ZLA), w którym m.in. wskazuje okres tej niezdolności. Istnieje więc domniemanie, że czasowa niezdolność do pracy trwa przez czas wskazany w zaświadczeniu. Domniemanie to może być jednak zakwestionowane. Z jednej strony lekarz orzecznik ZUS ma uprawnienie do weryfikowania, czy taka niezdolność w ogóle istniała bądź czy nie ustała przed upływem okresu, na jaki zostało wystawione zaświadczenie o niezdolności do pracy. Z drugiej zaś - to ubezpieczony może być zainteresowany skróceniem okresu przebywania na zwolnieniu lekarskim z powodu faktycznego wcześniejszego powrotu do zdrowia lub - pomimo utrzymujących się objawów choroby - zamiaru powrotu do pracy w celu np. uniemożliwienia pracodawcy rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 § 1 Kodeksu pracy.