Kiedy nie mają zastosowania limity ograniczające zawieranie umów na czas określony
Od 22 lutego 2016 r. umowa na czas określony z tym samym pracownikiem nie może być zawarta na okres dłuższy niż 33 miesiące. Nie można również zawierać z jednym pracownikiem więcej niż trzech tego rodzaju umów. Jednak te limity nie dotyczą sytuacji, gdy umowa na czas określony jest zawierana na zastępstwo, w celu wykonywania pracy dorywczej lub sezonowej oraz na okres kadencji. Ponadto nie stosujemy ich w przypadku zawarcia umowy z przyczyn obiektywnych leżących po stronie pracodawcy.
Limity ilościowe i czasowe w odniesieniu do umów na czas określony nie obowiązują w czterech sytuacjach, które przedstawiamy poniżej. Na pewno najwięcej problemów praktycznych budzi wyłączenie dotyczące obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
Umowa na zastępstwo
Spośród wymienionych czterech grup wyjątków zatrudnienie na zastępstwo stwarza najmniej kontrowersji i problemów. W tym przypadku chodzi bowiem o umowę okresową zawieraną na czas usprawiedliwionej nieobecności zatrudnionego u danego pracodawcy pracownika. Osoba zastępująca wykonuje pracę osoby zastępowanej.
Umowa na zastępstwo może zostać zawarta na pełny lub niepełny wymiar czasu pracy. Generalnie powinna być zawierana w wymiarze czasu pracy, na jaki pracowała zastępowana osoba. Nie ma jednak wymogu, aby umowa na zastępstwo obejmowała identyczny etat. Pracodawca może np. uznać, że mimo iż nieobecny pracownik pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, osoba zastępująca go będzie zatrudniona na 1/2 etatu i będzie wykonywać tylko część obowiązków zastępowanej osoby.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
