Pracownikowi przed emeryturą nie można wypowiedzieć umowy o pracę

Ochrona przedemerytalna polega na tym, że pracodawca w okresie 4 lat przed osiągnięciem przez pracownika wieku emerytalnego nie ma prawa wypowiedzieć mu umowy o pracę (art. 39 Kodeksu pracy). Warunkiem objęcia pracownika ochroną jest jednak posiadanie okresu zatrudnienia umożliwiającego uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. To, czy pracownik posiada prawo do emerytury, wynika z przepisów ubezpieczeniowych. Zatem zmiany przepisów dotyczących prawa pracowników do emerytury skutkują zmianą zakresu ochrony przedemerytalnej.

Taka konstrukcja przepisów ochronnych nie pozwala w każdym przypadku na stwierdzenie przez pracodawcę, czy pracownik podlega ochronie przed zwolnieniem tylko na podstawie wieku. Przepisy ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych różnicują bowiem prawa emerytalne pracowników w zależności od daty ich urodzenia (istotne jest, czy pracownik urodził się po 31 grudnia 1948 r. czy przed tą datą). Osobom ubezpieczonym urodzonym po 31 grudnia 1948 r. emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z pewnymi zastrzeżeniami W przypadku tej kategorii pracowników ochrona przedemerytalna zależy więc wyłącznie od osiągnięcia określonego wieku. Natomiast ubezpieczeni urodzeni przed 1 stycznia 1949 r. nabywają prawo do emerytury po łącznym spełnieniu dwóch warunków Pierwszym z nich jest osiągnięcie wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn. Drugim warunkiem jest posiadanie okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.