Kiedy podstawę wymiaru oblicza się z okresu krótszego niż 12 miesięcy?
Ustalanie podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego sprawia pracodawcom najwięcej problemów. Reguły zawarte w przepisach są ogólne i nie zawsze dają odpowiedź na szczegółowe pytania, które pojawiają się w trakcie ich stosowania.
Podstawę wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego ustala się biorąc pod uwagę wynagrodzenie z 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym pracownik zachorował. Jeżeli jednak pracownik jest zatrudniony krócej niż 12 miesięcy, podstawę należy ustalić z pełnych miesięcy kalendarzowych, jakie przepracował. Może się również zdarzyć, że pracownik zachoruje w pierwszym miesiącu swojej pracy. W tym przypadku podstawę wymiaru należy obliczyć przyjmując stałe wynagrodzenie, jakie pracownik otrzymałby za cały miesiąc pracy, albo po jego wcześniejszym uzupełnieniu.
Ciągle trwa okres przejściowy, pojawiają się w związku z tym wątpliwości, kiedy należy od nowa ustalać podstawę wymiaru świadczeń oraz czy ją waloryzować.
Zatrudniamy pracownika od 15 kwietnia br. Od 2001 r. do 31 marca 2005 r. pracował nieprzerwanie w innej firmie. W tym roku nie korzystał ze zwolnień lekarskich. Zachorował 13 września br. Z jakiego okresu przyjąć wynagrodzenie do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego tego pracownika?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
