Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2025 r., sygn. I FSK 1291/21
Wykorzystując do interpretowania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 tej ustawy należy odejść od cywilistycznego rozumienia rzeczy i części rzeczy, kładąc nacisk na zasady regulujące podatek od towarów i usług, w szczególności zasadę neutralności.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka – Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Adam Nita, Protokolant Patryk Pogorzelski, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 34/21 w sprawie ze skargi S. w G. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 października 2020 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz S. w G. kwotę 1017 (słownie: tysiąc siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 marca 2021 r. o sygn. akt I SA/Sz 34/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę S. w G., powoływanego dalej jako "skarżący" na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 października 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (wyrok ten oraz orzeczenia powołane w uzasadnieniu dostępne są w internetowej bazie orzeczeń: orzeczenia.nsa.gov.pl).
Z uzasadnienia wyroku wynika, że skarżący wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług wskazując, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym, udzielającym świadczeń zdrowotnych zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u. We wniosku o wydanie interpretacji wskazał, że zawarł umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej zabudowanej dwukondygnacyjnym budynkiem użytkowym. Przedmiot dzierżawy od tamtego czasu był w głównej mierze wykorzystywany do udzielania świadczeń zdrowotnych, zapobiegania powstawaniu chorób i urazów oraz szerzenia oświaty zdrowotnej, a więc czynności zwolnionych od podatku. W trakcie trwania umowy dzierżawy skarżący dokonał w dzierżawionym budynku inwestycji m.in. termomodernizacji budynku, montażu dźwigu osobowego dla osób niepełnosprawnych, przebudowy ciągów komunikacyjnych wewnętrznych i zewnętrznych, remontu niektórych pomieszczeń i ich wyposażenia, montażu platformy schodowej. Skarżący wskazał, że stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na te inwestycje, ich nabycie wiązało się wyłącznie z prowadzeniem działalności objętej zwolnieniem od podatku od towarów i usług (w zakresie opieki medycznej). W 2020 r. umowa dzierżawy została rozwiązana za porozumieniem stron, a właściciel nieruchomości zobowiązał się do zwrotu stronie oszacowanej wartości nakładów. Jednocześnie skarżący w uzupełnieniu wniosku wskazał, że zwrot nakładów obejmował wszelkie elementy wyposażenia (ruchomości), nakłady poniesione na dzierżawiony budynek oraz ruchomości były używane przez wnioskodawcę tylko na potrzeby działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług, skarżący po raz pierwszy dokonał odsprzedaży nakładów i nie ma podstaw, do stwierdzenia, że taka sytuacja się powtórzy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
