Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. I OSK 501/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Piotr Przybysz sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2021 r. sygn. akt VIII SA/Wa 445/21 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu z dnia 18 marca 2021 r. znak: SKO.PS.4111.47.505.2021 w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu ostatniej raty świadczenia nienależnie pobranego w formie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 września 2021 r. sygn. akt VIII SA/Wa 445/21 oddalił skargę A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu z 18 marca 2021 r. znak: SKO.PS.4111.47.505.2021 w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu ostatniej raty świadczenia nienależnie pobranego w formie zasiłku celowego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. A. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji:
1. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie przepisów postępowania, które miało istotnych wpływ na wynik sprawy, to jest art. 151 P.p.s.a. i oddalenie skargi, pomimo że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów art. 7, art. 75, art. 77 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", a w konsekwencji niezastosowanie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a.; jak wskazał wnoszący skargę kasacyjną, Sąd I instancji uznał, że A. A. "utrzymujący się w większości ze świadczeń pomocy społecznej jest osobą radzącą sobie i dbającą o własne interesy skutecznie wnosząc do MOPS wnioski o przyznanie różnych form pomocy", a ponadto, że A. A. nie wykazał recept i faktur wskazujących na ponoszone przez niego miesięczne koszty leczenia w kwocie 300 zł; w konsekwencji błędnej oceny materiału dowodowego, Sąd I instancji uznał, że w sprawie nie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, a żądanie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia nie stanowi nadmiernego obciążenia, ani nie niweczy skutków udzielonej dotychczas pomocy;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
