27.01.2022

Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. II OSK 1466/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. NSA Jerzy Stankowski po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 755/18 w sprawie ze skargi M.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2019 r. II SA/Ol 755/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M.R. (zwanego dalej "Skarżącym") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] Wójt Gminy [...] ustalił warunki zabudowy dla przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy nominalnej do 2,5 MW wraz z przyłączeniem do krajowej sieci elektroenergetycznej, na działce nr [...] w miejscowości [...], obręb geodezyjny [...], gmina [...].

Postępowanie zakończone ww. decyzją zostało wznowione.

Decyzją z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] Wójt Gminy [...], na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postepowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257, ze zm.), zwanej dalej "k.p.a." odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia [...] lipca 2014r.

Na skutek wniesionego przez Skarżącego odwołania, zaskarżoną w tej sprawie decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r. nr Rep. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] marca 2018 r.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że z materiału dowodowego nie wynika, aby zasięg oddziaływania elektrowni wiatrowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą o mocy nominalnej do 2,5 MW, na działce nr [...] obejmował nieruchomości będące własnością Skarżącego. Najbliżej terenu przeznaczonego do zainwestowania, a będąca własnością Skarżącego, znajduje się działka nr [...]. Odległość między planowaną elektrownią o mocy nominalnej do 2,5 MW, a granicą działki nr [...] wynosi ok. 1 000 m. Pozostałe cztery działki Skarżącego położone są jeszcze dalej. Żadna z tych działek nie znajduje się w zasięgu oddziaływania inwestycji. Nie było zatem podstaw do stwierdzenia, aby planowana inwestycja miała oddziaływać na nieruchomości w stopniu ograniczającym Skarżącemu korzystanie z rzeczy, co wówczas uzasadniałoby oparcie interesu prawnego na treści art. 140 Kodeksu cywilnego. Kolegium podkreśliło, powołując się na stanowisko judykatury, że w sprawach dotyczących zagospodarowania przestrzennego prawo do ochrony interesu prawnego może być skutecznie realizowane poprzez wskazanie konkretnego przepisu prawa materialnego, który chroni bezpośredni i rzeczywisty interes.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne