Wyrok SN z dnia 23 maja 2023 r., sygn. II PSKP 42/22
Brak zgody pracownicy, powracającej do pracy z urlopu macierzyńskiego, na podjęcie pracy, która to praca nie odpowiada jej kwalifikacjom, nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W tej sytuacji zastosowanie wobec niej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie jest zgodne z prawem.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt (przewodniczący)
SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z powództwa M.C. przeciwko A. Spółce Akcyjnej z siedzibą w P. o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach, przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 maja 2023 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. akt VII Pa 136/19, VII Pz 38/19,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pozwem z dnia 7 maja 2018 r. powódka M.C. wniosła o przywrócenie jej do pracy na poprzednich warunkach u strony pozwanej A. S.A. z siedzibą w P. oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwem z tej samej daty powódka wniosła o przywrócenie jej do pracy u strony pozwanej oraz o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, a ponadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Sąd połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia te sprawy, które prowadzone były pod sygn. akt V P 1397/18.
W odpowiedzi na oba pozwy strona pozwana wniosła o ich oddalenie oraz zasądzenie kosztów procesu.
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2019 r., V P 1397/18, Sąd Rejonowy Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu oddalił powództwo i nie obciążył powódki kosztami procesu.
Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan faktyczny: Powódka była pracownicą pozwanej od dnia 1 października 2003 r. do dnia 19 kwietnia 2018 r. W okresie pracy powódka pełniła obowiązki kasjera (od 1 października 2003 r. do 31 stycznia 2004 r.) i p.o. kierownika zmiany PPO (w okresie od 1 kwietnia 2005 r.). Ostatnią umową stanowiącą podstawę stosunku pracy łączącego strony była umowa o pracę z dnia 20 kwietnia 2005 r. zawarta na czas nieokreślony. Na mocy tej umowy powódka zobowiązana była świadczyć na rzecz pozwanej pracę na stanowisku kierownika zmiany PPO. Jej zakres obowiązków miał zostać określony przez bezpośredniego przełożonego. Wynagrodzenie powódki obliczone jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wynosiło 4.563 złotych brutto. Od dnia 16 grudnia 2016 r. powódka przebywała kolejno na urlopie macierzyńskim, urlopie rodzicielskim i urlopie wypoczynkowym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
