Wyrok SN z dnia 25 listopada 2022 r., sygn. II CSKP 1564/22
Poczucie bezpieczeństwa, mir domowy, prawo do wypoczynku i prywatności stanowią elementy składające się na dobro osobiste nietykalności mieszkania, które wprost wymienia art. 23 k.c., i które rozumie się szeroko - jako prawo człowieka do ochrony sfery życia prywatnego związanej z posiadaniem bezpiecznego miejsca zamieszkania, zapewniającego mu spokojne korzystanie z przeświadczeniem, że nikt bez podstawy prawnej nie będzie naruszał posiadania tego mieszkania ani kwestionował praw do niego. Tak rozumiana ochrona obejmuje więc także pewien stan psychiczny i emocjonalny, jaki daje człowiekowi poczucie bezpiecznego i niezakłóconego korzystania z własnego mieszkania.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mariusz Załucki (przewodniczący)
SSN Jacek Widło (sprawozdawca)
SSN Kamil Zaradkiewicz
w sprawie z powództwa W. F. przeciwko G. B. o zapłatę i o nakazanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2022 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 17 listopada 2020 r., sygn. akt I ACa 28/20,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 17 września 2019 r., Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił powództwo W.F. przeciwko G.B. o nakazanie i zapłatę oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania.
Rozstrzygnięcie oparto na następujących ustaleniach. Powód W.F. oraz pozwana G. B. pozostawali w związku małżeńskim. Małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód w 2009 r. Postanowieniem z 25 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Gdyni ustalił skład majątku wspólnego byłych małżonków i dokonał jego podziału w ten sposób, że przyznał G.B. m. in. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr […], położonego w G. przy ul. […] a, znajdujące się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej im. […] w G.. W punkcie 7 powyższego postanowienia, Sąd zobowiązał W.F. do opuszczenia i opróżnienia ze wszystkich swoich rzeczy lokalu mieszkalnego oraz do wydania tego lokalu G.B., w terminie dwóch miesięcy od daty uprawomocnienia się niniejszego postanowienia. Jednocześnie ustalono, że W. F. nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Orzeczenie to uprawomocniło się 27 lutego 2014 r. i pomimo tego faktu powód nie wyprowadził się z mieszkania.
W dniu 18 września 2014 r. pozwana weszła do mieszkania, które w tym momencie było otwarte z uwagi na to, że zamek w drzwiach był uszkodzony. W lokalu nie było powoda. Wówczas pozwana założyła w drzwiach wejściowych nowe zamki, spakowała rzeczy osobiste byłego męża i częściowo wyniosła je do piwnicy. Następnie zamknęła drzwi i zostawiła na nich kartkę z informacją o możliwości i sposobie odebrania rzeczy. W tym dniu powód wrócił do mieszkania, zastał je zamknięte i odebrał część rzeczy zostawionych w piwnicy. Natomiast 26 września 2014 r. przyszedł do mieszkania odebrać pozostałe przedmioty. Nie został jednak wpuszczony do lokalu, doszło do kłótni, powód wezwał Policję. Interwencja funkcjonariuszy zakończyła się pouczeniem stron.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
