Interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.547.2021.1.GG

Opodatkowanie ekwiwalentu wypłacanego pracownikom w związku z pracą zdalną.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącej obowiązków płatnika w związku z wypłacaniem ekwiwalentu pieniężnego pracownikom wykonującym pracę zdalną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącej obowiązków płatnika w związku z wypłacaniem ekwiwalentu pieniężnego pracownikom wykonującym pracę zdalną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

…. Sp. z o.o. z siedzibą w ..… (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej V… zajmującej się dystrybucją wyspecjalizowanych wyrobów medycznych stosowanych w leczeniu chorób nowotworowych. W związku z wprowadzeniem na terytorium Polski stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii wywołanego przez wirus SARS-CoV-2 Spółka w marcu 2020 r. zdecydowała o ograniczeniu dostępu do własnego biura w Warszawie, zalecając wszystkim pracownikom przejście na pracę zdalną, (tj. pracę wykonywaną poza stałym miejscem jej wykonywania jakim jest biuro Spółki).

Powyższe stanowiło konsekwencję rozwiązań globalnie zastosowanych w ramach grupy kapitałowej .… , natomiast podstawę prawną dla podjętych działań stanowił art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374) – dalej „ustawa o COVID 19”.