Wyrok, który podlegał ogłoszeniu a nie został ogłoszony, jest wyrokiem nieistniejącym w znaczeniu prawnoprocesowym.

Zobowiązanie komornika do odprowadzania na rzecz Skarbu Państwa części opłat egzekucyjnych, wynikające z art. 59 ust. 4 u.k.s.e., utrzymywało swoją moc prawną w sprawach egzekucyjnych wszczętych przed jego uchyleniem w dniu 13 listopada 2004 roku, co znajduje potwierdzenie w utrzymującej się zgodności z literą i duchem prawa do momentu wejścia w życie nowelizacji ustawy z 2001 roku.

Roszczenie z tytułu nienależnego świadczenia nie ma charakteru odrębnego od roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Z art. 410 § 1 k.c., zgodnie z którym przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu stosuje się w szczególności do nienależnego świadczenia, wynika jednoznacznie, że spełnione muszą być wszelkie przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia, a więc musi istnieć zarówno wzbogacenie, jak i zubożenie

Nie jest możliwe skuteczne oparcie powództwa przeciwegzekucyjnego na zarzucie podpisania bankowego tytułu egzekucyjnego przez osobę nieposiadającą pełnomocnictwa do działania w imieniu banku. Zarzut taki mógł być podnoszony w postępowaniu klauzulowym, w tym w zażaleniu na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. Bankowy tytuł egzekucyjny nie tworzy zobowiązania dłużnika, a jedynie stwierdza jego

1. Osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności profesjonalnej w obszarze obrotu akcjami, zawierając umowę opcji nabycia akcji z przedsiębiorcą prowadzącym działalność finansową ma status konsumenta i objęta jest ochroną przewidzianą w Dyrektywie 93/13/EWG. Dlatego Sąd Rejonowy wydając nakaz zapłaty na podstawie samego weksla, nie uwzględniając unormowań prawa konsumenckiego, naruszył konstytucyjną

Outsourcing można zdefiniować jako przedsięwzięcie polegające na wydzieleniu ze struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa macierzystego realizowanych przez nie funkcji i przekazanie do realizacji innym podmiotom gospodarczym. Cechą odróżniającą outsourcing pracowniczy od zatrudnienia pracowników własnych lub też świadczenia pracy przez pracowników tymczasowych jest brak bezpośredniego i stałego podporządkowania

Art. 22 § 11 k.p. koresponduje z art. 3531 k.c. Obie normy zastrzegają, że zawarty przez strony stosunek prawny musi być pod względem celu i treści zgodny z jego właściwością (naturą). Ponadto, obydwa przepisy nie zawierają ograniczeń co do rodzaju umowy, którą strony mają zawrzeć, pod warunkiem, że będzie ona spełniała cechy charakterystyczne (elementy konstrukcyjne, essentialia negotii) przewidziane

Skutek pozytywny (materialny) rzeczy osądzonej przejawia się w tym, że rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym orzeczeniu (rzecz osądzona) stwarza stan prawny taki, jaki z niego wynika. Sądy rozpoznające między tymi samymi stronami nowy spór muszą przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak przyjęto to w prawomocnym, wcześniejszym wyroku, a więc w ostatecznym rezultacie procesu uwzględniającym

Ar. 75 ust. 1 pr. bank. należy interpretować w ten sposób, że wypowiedzenie kredytu jest ograniczone art. 75c pr. bankowego (reguła ogólna), natomiast w przypadkach przewidzianych w ustawie - Prawo restrukturyzacyjne wypowiedzenie umowy kredytu jest ograniczone przepisami tej ustawy (reguła szczególna) i wówczas nie ma zastosowania art. 75c pr. bank. Innymi słowy, art. 75c pr. bank. ma zastosowanie

Art. 187 § 1 k.p.c. nie wymaga określenia przez powoda relacji między roszczeniami, gdy zgłaszanych jest kilka, gdyż jej ustalenie i określenie podstawy prawnej należy do sądu.

1. Ustalenie szkody w postaci utraconych korzyści ma charakter hipotetyczny i polega na przyjęciu na podstawie okoliczności, które wystąpiły po okresie spodziewanego zysku, że zysk w okresie poprzednim zostałby osiągnięty. Istotne znaczenie ma zatem zbadanie zachowania się poszkodowanego tak przed, jak i po nastąpieniu zdarzenia szkodzącego. Szkoda taka musi być przez poszkodowanego wykazana z tak

Niewłaściwe odrzucenie przez sąd apelacyjny zarzutów dotyczących nieskutecznego wypowiedzenia umów kredytowych na podstawie prekluzji prowadzi do naruszenia prawa powoda do rzetelnego procesu sądowego oraz może skutkować błędnym rozstrzygnięciem co do istoty wymagalności wierzytelności objętych tytułami egzekucyjnymi.

1. Uzyskanie nienależnego świadczenia samoistnie wypełnia przesłankę powstania wzbogacenia, a spełnienie tego świadczenia przesłankę zubożenia i związku z tym nie zachodzi już potrzeba badania w procesie, czy i w jakim zakresie spełnione świadczenie wzbogaciło osobę, na której rzecz świadczono i czy majątek świadczącego uległ zmniejszeniu. 2. Świadomość obowiązku zwrotu bezpodstawnie wzbogaconego ma

1. Przepis art. 253 § 2 w związku z art. 210 § 1 k.s.h. nie ma natomiast zastosowania w sytuacji, w której osobą kwestionującą uchwałę byłby odwołany członek zarządu. Jak była mowa, w sporze z byłym członkiem zarządu spółkę reprezentuje zarząd, co odnosi się także do sporów o wadliwość uchwał obejmujących zmiany w składzie zarządu, polegające na odwołaniu z zarządu dotychczasowych członków i powołaniu

O rażącej niewdzięczności świadczy tylko takie działanie lub zaniechanie obdarowanego, które jest skierowane bezpośrednio lub pośrednio przeciwko darczyńcy oraz, oceniając rzecz rozsądnie pozostaje wysoce niewłaściwe i krzywdzące darczyńcę. Chodzi w każdym wypadku o czyny szczególnie naganne punktu widzenia norm prawnych i moralnych.

Bieg przedawnienia zostaje przerwany każdym, w tym drugim i kolejnym wystąpieniem o zawezwanie do próby ugodowej, bez względu na to, czy rzeczywistą intencją wierzyciela inicjującego postępowanie przez sądem było dążenie do dochodzenia roszczenia, czy jedynie wywołanie skutku, o którym mowa w art. 123 § 1 pkt 1 k.c.

Osoba, na rzecz której ustanowiono zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości ujawniony w księdze wieczystej tytułem zabezpieczenia roszczenia określonego w art. 527 § 1 k.c., jest uczestnikiem postępowania egzekucyjnego toczącego się co do tej nieruchomości, na wniosek wierzycieli osoby trzeciej, uprawnionym do zaskarżenia postanowienia o przybiciu naruszającego jego prawa (art. 997 k.p.c.)

Osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności profesjonalnej w obszarze obrotu akcjami, zawierając umowę opcji nabycia akcji z przedsiębiorcą prowadzącym działalność finansową ma status konsumenta i objęta jest ochroną przewidzianą w Dyrektywie 93/13/EWG.

Skoro zmienna z art. 11034 § 1 k.p.c. konkuruje ze wzorcem wyrażonym w art. 11037 pkt 1 i 2 k.p.c., to fałszywe jest tworzenie modelu interpretacyjnego, w którym niektóre rodzaje spraw pozostaną poza schematem wyznaczonym przez te przepisy. Zwrot „sprawy inne niż wymienione w art. 11031 – art. 11036” jednoznacznie wskazuje, że art. 11037 k.p.c. określa jurysdykcje krajową, chyba że została ona wyznaczona

1. Członek zarządu spółki z o.o., który objął tę funkcję wtedy, gdy spółka była niewypłacalna, ponosi zatem odpowiedzialność przewidzianą w art. 299 k.s.h. za długi spółki powstałe po objęciu przezeń funkcji także wtedy, gdy zgłoszony przez niego wniosek o ogłoszenie upadłości spółki zostałby oddalony na tej podstawie, że majątek spółki nie wystarczyłby na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego

Klauzula porządku publicznego jest bowiem jedyną wśród przesłanek uchylenia wyroku sądu polubownego, która daje sądowi państwowemu prawo merytorycznej kontroli orzeczenia arbitrażowego. Niemniej na jej podstawie kontrola elementów składających się na orzeczenie sądu polubownego nie może przybierać rozmiarów właściwych kontroli merytorycznej (zasadności) takiego orzeczenia. Zakaz kontroli merytorycznej

O uznaniu niewłaściwym, przerywającym bieg przedawnienia w myśl art. 123 § 1 pkt 2 k.c., można mówić dopiero wtedy, gdy łącznie spełnione są dwie niezależne przesłanki: zobowiązany oświadczył, że jest dłużnikiem, a uprawniony powziął przy tej okazji uzasadnione przekonanie, że dłużnik świadczenie spełni.

Nie można mówić o szkodzie, gdy firma przystępująca do konkursu o dofinansowania unijne nie dostarcza na czas aktualnego zaświadczenia z ZUS o niezaleganiu ze składkami, gdyż sama swoim działaniem uniemożliwia zawarcie umowy o dofinansowanie.

Zgoda inwestora, wymagana przez art. 6471 § 2 i 3 k.c., może być wyrażona przez każde zachowanie, które ujawnia ją w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Niezależnie od tego zgodę uważa się za wyrażoną w razie ziszczenia się przesłanek określonych w art. 6471 § 2 zd. 2 k.c.