W sporze o prawo do lokalu sąd nie może na podstawie art. 730 k.p.c. zakazać stwierdzenia spornych uprawnień do przebywania w tym lokalu (art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych – jednolity tekst Dz.U. z 1984 r. nr 32, poz. 174).

Prawo spółdzielcze nie nakłada na spółdzielnię mieszkaniową obowiązku przydzielenia byłym małżonkom dwóch odrębnych lokali mieszkalnych w zamian za prawo do lokalu dotychczas zajmowanego. Obowiązku takiego nie może też nałożyć na spółdzielnię sąd w orzeczeniu dokonującym podziału majątku wspólnego małżonków.

Wymagalność roszczenia sprzedawcy o zapłatę ceny powstaje z chwilą, gdy sprzedawca spełni swoje świadczenie wzajemne, czyli wydał nabywcy przedmiot sprzedaży.

Niedokonanie podziału majątku wspólnego nie stanowi przeszkody do dochodzenia przez każdego z byłych małżonków przeciwko osobie trzeciej roszczenia o wykup działki gruntu zabudowanego przez nich w czasie trwania małżeństwa ze środków stanowiących majątek wspólny. Uprawnienia tego nie wyłącza negatywne w tej kwestii stanowisko jednego z byłych małżonków.

Członek spółdzielni mieszkaniowej, któremu przydzielono lokal mieszkalny z usterkami może domagać się nakazania spółdzielni, by usunęła usterki, nie może natomiast żądać wprost zasądzenia od spółdzielni na jego rzecz kwoty stanowiącej równowartość kosztów niezbędnych do usunięcia usterek i doprowadzenia lokalu do stanu, w jakim winien być oddany.

Oświadczenia pełnomocnika procesowego składane w postępowaniu sądowym imieniem reprezentowanego, naruszające dobra osobiste strony przeciwnej, mogą być uznane za bezprawne, jeżeli zawierają fakty i oceny przedstawione ze świadomością niezgodności ich z prawdą.

Poszkodowany nie może skutecznie dochodzić od osoby cywilnie odpowiedzialnej podwyższenia renty (art. 907 § 2 k.c.) w tej części, w której podlegałaby ona wyrównaniu świadczeniami z ubezpieczenia społecznego.

Pracownikowi odwołanemu ze stanowiska przez uprawniony organ nie przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 1 lub § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Nabyte udziały od współspadkobierców w postępowaniu o dział spadku jak również udział we współwłasności w zamian za dożywocie przez jednego z małżonków ze wspólnie osiąganych dochodów w czasie trwania wspólności ustawowej wchodzą do dorobku małżonków.

Najem garaży przez podmiot nie będący jednostką gospodarki uspołecznionej nawiązany na podstawie decyzji o przydziale, nie podlega po dniu 1 sierpnia 1974 r. to jest po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ rozwiązaniu przez wydanie decyzji o cofnięciu przydziału.

Osoba, która uzyskała posiadanie nieruchomości w drodze umowy sporządzonej bez zachowania formy aktu notarialnego, może być – w zakresie zasiedzenia tej nieruchomości (art. 172 § 1 k.c.) – uznana za samoistnego posiadacza będącego w dobrej wierze.

Zgłoszenie do ewidencji działalności gospodarczej na podstawie art. 8 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. nr 41, poz. 324) jest równoznaczne z uzyskaniem uprawnień handlowych w rozumieniu art. 222 k.k.

Stwierdzenie nabycia spadku jest sprawą prywatną, która nie łączy się bezpośrednio z interesem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Akt prawny podwyższający z mocą wsteczną stawki osobistego zaszeregowania pracowników ma zastosowanie również do pracownika, który w dacie wydania aktu prawnego nie był już zatrudniony, za okres jego pracy objęty podwyżką.

Jeżeli w sprawie o odszkodowanie z tytułu niedoboru jednostka gospodarki uspołecznionej określa zakres odpowiedzialności poszczególnych pozwanych stosownie do stopnia przyjętego w umowie o wspólnej odpowiedzialności materialnej, sąd nie jest związany takim określeniem zakresu odpowiedzialności, gdy ustali, że za całość niedoboru ponosi odpowiedzialność tylko jeden pozwany. Sąd powinien wówczas z urzędu

Wniosek strony o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, nadany w polskim urzędzie pocztowym przed jego ogłoszeniem, nie jest skuteczny.

Umowy międzynarodowe w zakresie stosunków cywilnoprawnych, i rodzinnych mogą stanowić podstawę decyzji sądowej na równi z przepisami tzw. prawa wewnętrznego. Umowa międzynarodowa może być stosowana jedynie w relacji podmiotowej jej uczestników. Państwo, które nie przystąpiło do umowy międzynarodowej, nie może liczyć na to, że będzie odnosić korzyści z uregulowania w umowie międzynarodowej bez zachowania

W wypadku współuczestnictwa jednolitego między pozwanymi; z których jeden bez zgody drugiego uznał roszczenie, sąd nie może nadać z urzędu wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności (art. 333 § 1 pkt 2 w zw. z art. 73 § 2 k.p.c.) także w stosunku do tego pozwanego, który uznał powództwo.

Poręczyciel, który zobowiązał się świadczyć alimenty za zobowiązanego w okresie jego nieobecności w kraju, nie może być pozwanym w sprawie o podwyższenie alimentów; może natomiast przystąpić do strony pozwanej w charakterze interwenienta ubocznego.

1. Art. 40 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 144) nie ma zastosowania do spraw o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy, które nastąpiły przed dniem 1 stycznia 1976 r., tj. przed wejściem w życie tej ustawy (art. 49 ust. 1 i art. 52). W sprawie o zmianę wysokości renty na podstawie art. 907 § 2 k.c

Sprawa o rozwiązanie spółki cywilnej i sprawa o rozliczenie między wspólnikami (o likwidację majątku) nie mogą być przedmiotowo kumulowane. Każda z nich powinna być wszczęta osobno jako odrębna sprawa.

Pracownikowi państwowego gospodarstwa rolnego, któremu przydzielono działkę pod ziemniaki, przysługuje odszkodowanie na podstawie przepisów prawa cywilnego w związku z art. 300 k.p. za szkodę doznaną na skutek niewykonania przez zakład pracy obowiązków wynikających z § 3 ust. 10 i 11 załącznika nr 2 do układu zbiorowego pracy dla państwowych przedsiębiorstw rolnych zawartego 24 grudnia 1974 roku.

Po zniesieniu szczególnego trybu najmu właściciel lokalu mieszkalnego zajmowanego przez najemcę chronionego przepisem art. 45 ust. 1 w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. – Prawo lokalowe (j.t. Dz.U. nr 30 z 1987 r., poz. 165), może żądać w drodze powództwa – na podstawie art. 222 § 1 k.c. – wydania mu części tego lokalu, gdy wielkość lokalu znacznie przewyższa usprawiedliwione potrzeby

Zakładowi pracy nie przysługuje roszczenie o zobowiązanie – na podstawie art. 471 k.c. w związku z art. 675 k.c. – b. najemcy mieszkania zakładowego do dostarczenia dorosłemu domownikowi pomieszczenia zastępczego w domu tego najemcy, jeżeli domownik ten zajmuje w dalszym ciągu mieszkanie zakładowe, które jest obowiązany opróżnić w następstwie prawomocnego wyroku orzekającego eksmisją, a b. najemca