1. Skuteczną podstawę skargi kasacyjnej może stanowić jedynie naruszenie istotnych przepisów postępowania - trudno bowiem przyjąć, że naruszenie nieistotnego przepisu procesowego może mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.). Niewątpliwie istotnymi przepisami procesowymi są te, które regulują sposób prowadzenia postępowania dowodowego, dotyczą oceny dowodów i dokonywania ustaleń

Przyznanie odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki stanowi sankcję dla państwa za wadliwe zorganizowanie wymiaru sprawiedliwości oraz rekompensatę dla skarżącego za

Powództwo o ustalenie (art. 189 k.p.c.) nie może być wykorzystywane przez członka stowarzyszenia w celu żądania ustalenia nieistnienia uchwały władz stowarzyszenia niedotyczącej jego stosunku członkostwa.

W sytuacji, w której odszkodowanie podlega ustaleniu według cen z daty wyrokowania, dłużnik opóźnia się w zapłacie dopiero od tej daty, co uzasadnia wymagalność roszczenia odsetkowego od tego momentu.

Przesłanka oczywistej zasadności (art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c.) oznacza, że dla przeciętnego prawnika podstawy wskazane w skardze prima facie zasługują na uwzględnienie. Sytuacja taka w szczególności istnieje wtedy, gdy bez wątpienia wystąpiły uchybienia, na które powołuje się skarżący, lub gdy jest pewne, że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo podniesione we wniosku o przyjęcie skargi

1. Ostateczny akt własności ziemi kwalifikować należy jako zdarzenie wywołujące skutki cywilnoprawne nie tylko w zakresie deklarowanego stwierdzenia nabycia prawa własności dokonanego z mocy ustawy, ale także jako potwierdzenia posiadania samoistnego osoby uwłaszczonej. 2. Posiadanie samoistne charakteryzuje się tym, że posiadacz włada rzeczą w takim zakresie, jak to czyni właściciel (art. 336 k.c)

Przewidziana w art. 6471 § 2 k.c. zgoda inwestora nie ma charakteru przesłanki skuteczności, ani ważności umowy podwykonawcą, jedynie warunkuje ona jego odpowiedzialność solidarną z wykonawcą za zobowiązania z tytułu wynagrodzenia należnego podwykonawcy. Odnosi się to również do zgody generalnego wykonawcy na zawarcie umowy przez podwykonawcę z dalszym podwykonawcą. Skutkiem niewyrażenia zgody przez

Wprawdzie art. 840 § 1 pkt 2 in fine k.p.c. w okresie od dnia 5 lutego 2005 r. do dnia 7 września 2016 r. stanowił, że powództwo opozycyjne mogło być oparte także na zarzucie spełnienia świadczenia, który nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie, jednak w orzecznictwie przekonująco wyjaśniono, że sformułowanie to należało rozumieć w ten sposób, że chodzić mogło tylko o taki zarzut spełnienia świadczenia

Strona, której doręczono uzasadnienie innej treści niż uzasadnienie rzeczywiście sporządzone w sprawie, nie tylko nie zna - bez swojej winy i wbrew swej woli rzeczywistej treści motywów rozstrzygnięcia sprawy, ale jest narażona na ryzyko wprowadzenia w błąd co do tych motywów.

W sprawach działowych (dział spadku, podział majątku wspólnego małżonków, zniesienie współwłasności), w razie zaskarżenia orzeczenia co do istoty sprawy, wartość przedmiotu zaskarżenia wyznacza nie wartość całego dzielonego majątku, ale wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika majątkowego, którego dotyczy środek odwoławczy. Utrwalony jest pogląd, że wartość przedmiotu zaskarżenia

Zagadnienie prawne powinno: 1) być sformułowane w oparciu o okoliczności mieszczące się w stanie faktycznym sprawy wynikającym z dokonanych przez sąd ustaleń; 2) być przedstawione w sposób ogólny i abstrakcyjny tak, aby umożliwić Sądowi Najwyższemu udzielenie uniwersalnej odpowiedzi, niesprowadzającej się do samej subsumcji i rozstrzygnięcia konkretnego sporu; 3) pozostawać w związku z rozpoznawaną

1. Sprawa o ustalenie kapitału początkowego nie jest sprawą o przyznanie lub wstrzymanie emerytury (o świadczenie z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego) ani sprawą o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, nie została zatem wymieniona wśród spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia (art.

Sąd Najwyższy w ramach "przedsądu" bada tylko wskazane w skardze okoliczności uzasadniające przyjęcie jej do rozpoznania, a nie podstawy kasacyjne i ich uzasadnienie.

Zagadnienie prawne powinno: 1) być sformułowane w oparciu o okoliczności mieszczące się w stanie faktycznym sprawy wynikającym z dokonanych przez sąd ustaleń; 2) być przedstawione w sposób ogólny i abstrakcyjny tak, aby umożliwić Sądowi Najwyższemu udzielenie uniwersalnej odpowiedzi, niesprowadzającej się do samej subsumcji i rozstrzygnięcia konkretnego sporu ; 3) pozostawać w związku z rozpoznawaną