Pojęcie "konsument" użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym, zgodnie z art. 221 k.c. Potwierdza to orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którym norma ta zapewnia ochronę "wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym" mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast pojęcie "konsument"

Działania procesowe, które mogą pogorszyć sytuację małoletnich wymagają zezwolenia sądu opiekuńczego. Brak takiej zgody powoduje odrzucenie pozwu, jest to jednak brak usuwalny (art. 199 KPC).

W przypadku, gdy dochodzone pozwem roszczenie wynika z weksla in blanco, stanowiącego zabezpieczenie wierzytelności głównej wynikającej z umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, zapewnienie ochrony określonej w Dyrektywie 93/13 – i wprowadzonych w ramach jej implementacji do polskiego porządku prawnego przepisach art. 3851-3853 k.c. – wymaga, aby sąd rozpoznał sprawę przy uwzględnieniu

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, umożliwiające bankowi jednostronne kształtowanie kursów walutowych i obciążające kredytobiorcę ryzykiem kursowym oraz zmiany stóp procentowych, bez jednoznaczności tych klauzul i realnej możliwości wpływu kredytobiorcy na ich kształt, stanowią niedozwolone postanowienia umowne, naruszające interesy konsumenta i prowadzą do stwierdzenia

Eliminacja z treści umowy postanowień dotyczących głównych świadczeń stron, według których miały zostać określone raty kapitałowo-odsetkowe oraz niezapłacona część kredytu, musiałaby prowadzić do wniosku, że istotne przedmiotowo postanowienia kredytu w tej umowie w ogóle nie zostały określone. Tymczasem bez takich postanowień nie może dojść do ważnego zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem CHF

Wyłączenie w art. 3983 § 3 k.p.c. z podstaw skargi kasacyjnej zarzutów dotyczących oceny dowodów pozbawia skarżącego możliwości powoływania się na zarzut naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów przewidzianej w art. 233 § 1 k.p.c., a taki przepis powołał skarżący w podstawach kasacyjnych. Przepis art. 3983 § 3 k.p.c. wprawdzie nie wskazuje expressis verbis konkretnych przepisów, których naruszenie

Przyjęty model elektronicznego postępowania upominawczego zakłada minimalną aktywność sądu dla osiągnięcia nadrzędnego celu stawianego temu postępowaniu, jakim jest uzyskanie rozstrzygnięcia sporu w możliwie najkrótszym czasie. W konsekwencji takiego założenia, rozpoznając sprawę wywołaną pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym sąd nie prowadzi postępowania dowodowego sensu stricto

Nie można też przyjąć, że ryzyko kursowe ponoszone przez kredytobiorców jest równoważone przez przewidzianą w umowie możliwość przewalutowania kredytu, z której kredytobiorcy nie skorzystali. Skoro umowa mówi o o „możliwości” dokonania zmiany waluty przez Bank, to kredytobiorcy nie mogli dokonać jednostronnego przewalutowania kredytu ani nie mieli roszczenia o takie przewalutowanie. Okoliczność, że

Jeżeli wyniki postępowania wskazywały na to, że - w związku z niejasnością i abuzywnym charakterem postanowień umowy kredytowej, odnoszących się do głównych świadczeń stron - umowa zawarta przez strony nie może być utrzymana, a spełnione na jej podstawie świadczenia są nienależne i powodowie zażądali ich zwrotu, to sąd powinien orzec o takim żądaniu niezależnie od tego, czy pozwany uważa umowę za ważną

Nie jest możliwe utrzymanie obowiązywania umowy kredytu denominowanego kursem CHF – po wyeliminowaniu z niej abuzywnych postanowień – w której kwota kredytu wyrażona zostałaby w PLN, a jego oprocentowanie zostałoby oznaczone z odwołaniem do stawek LIBOR.

Sędzia, który zawarł z bankiem będącym stroną postępowania umowę kredytu hipotecznego denominowanego lub indeksowanego we frankach szwajcarskich, nie jest z tej przyczyny wyłączony z mocy ustawy w sprawie, której przedmiotem są roszczenia związane z taką umową zawartą przez ten bank z innym podmiotem (art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Trzyletni termin przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi, który rozpoczął bieg i nie upłynął przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy- Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1104), kończy się ostatniego dnia roku kalendarzowego (art. 118 zdanie drugie k.c. w związku z art. 5 ust.1 powołanej ustawy).

1. Rażące naruszenie interesów konsumenta można rozumieć jako nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków na jego niekorzyść w określonym stosunku obligacyjnym. Natomiast działanie wbrew dobrym obyczajom oznacza tworzenie przez partnera konsumenta takich klauzul umownych, które godzą w równowagę kontraktową stron takiego stosunku. Brak równowagi kontraktowej jest najczęściej wskazywanym przejawem

Brak przedstawienia przez powoda dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty miałby znaczenie, ale w przypadku wydawania przez sąd nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Zgodnie bowiem z art. 485 § 3 k.p.c. stosowanym na zasadzie analogii wobec wyciągu z ksiąg bankowych, nakaz zapłaty mógłby zostać wydany na podstawie jednoczesnego przedłożenia przez powoda wyciągu z ksiąg rachunkowych

Ustawodawca w art. 445 § 1 k.c. zawarł normę prawną zgodnie z którą „sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”. Powołany przepis prawa nie reguluje sposobu ustalenia wysokości zadośćuczynienia, stwierdza jedynie, że ma to być „odpowiednia suma”. Ustawodawca nie określił bezpośrednich, normatywnych kryteriów, jakimi ma kierować się sąd

1. Niedozwolone postanowienie umowy w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest ex lege pozbawione mocy wiążącej od samego początku i każdy organ orzekający w sprawie dotyczącej roszczenia z umowy z udziałem konsumenta jest obowiązany z urzędu to uwzględnić, chyba że konsument temu się sprzeciwi w sposób niewymuszony i jednoznaczny. Konsekwencją nieuwzględnienia z urzędu przez sąd niedozwolonych postanowień

1. Działalność gospodarcza organizacji pozarządowej może mieć jedynie charakter wspomagający wobec działalności statutowej, nie może stanowić nadrzędnego celu istnienia danej organizacji ani dominować nad jej celami statutowymi. 2. Prowadzenie działalności gospodarczej przez stowarzyszenie jako działalności ubocznej w stosunku do działalności statutowej, nie pozbawia go prawa udziału w postępowaniu

Wyeliminowanie niedozwolonych klauzul kształtujących mechanizm indeksacji, określający główne świadczenie kredytobiorcy, prowadzi do przekształcenia kredytu złotowego indeksowanego do waluty obcej w zwykły kredyt złotowy (nieindeksowany), oprocentowany według stawki powiązanej ze stawką LIBOR. Wyeliminowanie zaś ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego oraz denominowanego

Na każdym etapie sprzedaży nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym istnieje możliwość skorzystania przez osoby mające interes prawny z przewidzianych ustawą środków zaskarżenia. Egzekucja z nieruchomości została bowiem uregulowana w sposób nie tylko zapewniający wierzycielom efektywne zaspokojenie z nieruchomości, przy zagwarantowaniu wysokich standardów ochrony dłużnika, ale również z uwzględnieniem

Konsekwencją przyjęcia, że, także w postępowaniu nakazowym, sąd ma obowiązek badania ważności i skutku wiążącego umowy łączącej strony, musi być stwierdzenie, że zaniechanie dokonania tego stanowi rażące naruszenie prawa i prowadzi do uwzględnienia skargi nadzwyczajnej.

Naruszenie prawa jest rażące wtedy, gdy w jego następstwie powstają skutki niemożliwe do aprobaty w świetle wymagań praworządności, czy też powodujące niemożność akceptacji zaskarżonego orzeczenia jako aktu wydanego przez organ praworządnego państwa.

W przypadku dochodzenia zapłaty na podstawie roszczeń wywodzonych z umowy zawartej z konsumentem sądy mają wyraźną powinność badania ważności i uczciwości charakteru postanowień zawartych umów kredytowych. Brak przeprowadzenia właściwych analiz (rozważań) świadczy o niespełnieniu wymagań płynących z konstytucyjnej zasady ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi.

Wyeliminowanie abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie prowadzi do utrzymania w mocy umowy kredytu indeksowanego kursem CHF jako kredytu złotowego oprocentowanego według stawki LIBOR.

1. O kredycie walutowym można mówić wówczas, gdy umowa jednoznacznie ustala kwotę kredytu udzielonego i faktycznie wypłaconego kredytobiorcy wyłącznie w walucie obcej i przewiduje spłatę rat wyłącznie w walucie udzielonego kredytu. W innych przypadkach, umowa wprowadzająca mechanizm przeliczenia czy to kwoty udzielonego kredytu czy to rat kredytu z waluty obcej na złote polskie lub odwrotnie, nie stanowi