1. Mechanizm ustalania kursów waluty na podstawie tabel kursowych banku jest w sposób oczywisty sprzeczny z dobrymi obyczajami, narusza rażąco interesy konsumenta i równowagę stron, a klauzula która nie zawiera jednoznacznej treści, a przez to pozwala na pełną swobodę decyzyjną banku jest klauzulą niedozwoloną w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c., oraz, że niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 §

Nie jest możliwe utrzymanie obowiązywania umowy kredytu denominowanego kursem CHF po wyeliminowaniu z niej abuzywnych postanowień.

Przepis art. 321 § 1 k.p.c. może być naruszony nie tylko wtedy, gdy sąd wykroczy ilościowo (plus) bądź jakościowo (aliud) poza żądanie powoda i jego podstawę faktyczną lecz także wtedy, gdy stosując art. 321 § 1 k.p.c. sąd błędnie oceni, że podstawa faktyczna powództwa jest węższa niż ta, którą w rzeczywistości określił powód.

W świetle art. 278 § 1 k.p.c. nie jest bowiem dopuszczalne dokonywanie przez sąd ustaleń faktycznych w sprawie na podstawie wiadomości specjalnych niepochodzących od biegłego. Tego rodzaju zabieg pozbawia bowiem strony możliwości krytyki określonego poglądu, którą zwykle mogą przedstawiać, gdy źródłem tych wiadomości jest opinia biegłego.

Stosownie do art. 3851 § 2 k.c., jeżeli niedozwolone postanowienie umowne nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie. Zgodnie z dominującym poglądem, przepis ten wyłącza stosowanie art. 58 § 3 k.c., który przewiduje, że w razie nieważności części czynności prawnej pozostała jej część pozostaje w mocy, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością

1. W początkowym okresie w orzecznictwie Sądu Najwyższego uznawano, że klauzule przeliczeniowe nie stanowią postanowień określających główne świadczeń stron w rozumieniu art. 3851 § 1 zdanie drugie k.c., lecz kształtujących jedynie dodatkowy mechanizm indeksacyjny (waloryzacyjny) tych świadczeń, tj. sposób określania rynkowej wartości wydanej i wykorzystywanej sumy kredytu w złotych w relacji do walut

Ogólne przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia należy rozumieć specyficznie w przypadku nienależnego świadczenia, Sam fakt spełnienia nienależnego świadczenia uzasadnia roszczenie kondykcyjne, W takim przypadku nie zachodzi potrzeba badania, czy i w jakim zakresie spełnione świadczenie wzbogaciło osobę, która to świadczenie otrzymała oraz czy majątek spełniającego świadczenie uległ zmniejszeniu. Uzyskanie

Postanowienia umowne dotyczące przeliczania waluty w umowie kredytu walutowego, które nie są jasno i jednoznacznie sformułowane oraz naruszają równowagę kontraktową stron poprzez obarczenie kredytobiorcy nieprzewidywalnym ryzykiem zmian kursowych, uznaje się za niedozwolone postanowienia umowne, a brak należytego wywiązania się przez bank z obowiązku informacyjnego wobec konsumenta co do istoty i konsekwencji

Zgodnie z art. 6881 § 1 k.c. za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Odpowiedzialność współmieszkańców najemcy służy wzmocnieniu wierzytelności wynajmującego z tytułu czynszu i innych opłat, gdy przedmiotem

Zestawienie treści przepisu z art. 47714a k.p.c. nie pozostawia wątpliwości, że art. 47714 § 21 k.p.c. zawiera upoważnienie tylko dla sądu pierwszej instancji.

1. Powód zachowuje interes prawny do wytoczenia powództwa o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego, mimo przysługującego mu powództwa o świadczenie lub mimo wytoczenia przeciwko niemu takiego powództwa przez stronę przeciwną na podstawie spornego stosunku prawnego, jeżeli z tego stosunku wynikają jeszcze inne, lub dalej idące skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest możliwe

W przypadku umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, zawierającej klauzule indeksacyjne umożliwiające bankowi jednostronne ustalanie kursów walut, bez jasnego i przejrzystego określenia mechanizmu ich kształtowania, takie klauzule są uznawane za niedozwolone postanowienia umowne, naruszające dobre obyczaje oraz rażąco naruszające interesy konsumentów. Skutkuje to nieważnością umowy, nie pozwalając

Interes prawny na gruncie art. 189 k.p.c. zachodzi nie tylko wtedy, gdy dotyczy obecnych stosunków prawnych i praw, ale dotyczy także przyszłych lub prawdopodobnych stosunków prawnych.

Przepis art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 nie pozwala zastąpić kursu sprzedaży z tabeli żadnym innym kursem notowania CHF do złotego, w tym np. średnim kursem ogłaszanym przez NBP.

W przypadku ustalenia, że pracownik wykonujący pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem trzecim w istocie wykonywał tę pracę na rzecz pracodawcy, to jest w warunkach określonych w art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a świadczenie (wynagrodzenie) wypłacane temu pracownikowi na podstawie takiej umowy nie zostało pomniejszone o wartość składek na ubezpieczenia

Winę (lub jej brak) członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości lub o wszczęcie postępowania układowego należy oceniać w odniesieniu do chwili, w której powstał obowiązek zgłoszenia takiego wniosku, a nie do okresu późniejszego.

Nie ma przeszkód, aby oświadczenie konsumenta co do tego, czy i jakie konsekwencje wyprowadza ze stwierdzonej abuzywności klauzul umownych, złożone zostało przez należycie umocowanego do tego pełnomocnika.

W przypadku umowy kredytu mieszkaniowego hipotecznego denominowanego w walucie obcej, gdzie kredyt został wypłacony i jest spłacany w walucie krajowej, sama zasada denominacji kredytu z zastosowaniem spreadu walutowego nie jest niezgodna z prawem i nie prowadzi automatycznie do nieważności takiej umowy. Ważność umowy kredytu należy oceniać z uwzględnieniem zasad prawa bankowego obowiązujących w momencie

1. W sytuacji, gdy pracownik – obywatel polski, zatrudniony przez pracodawcę posiadającego siedzibę na terytorium Polski – dochodzi naprawnienia szkody (krzywdy) doznanej wskutek wypadku przy pracy, który miał miejsce w trakcie wykonywania pracy na terytorium innego państwa, kluczowe znaczenie ma ustalenie prawa właściwego do oceny roszczeń powoda, w świetle przepisów rozporządzenia Rzym II. Rozstrzygnięcie

Powód zachowuje interes prawny do wytoczenia powództwa o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego, mimo przysługującego mu powództwa o świadczenie lub mimo wytoczenia przeciwko niemu takiego powództwa przez stronę przeciwną na podstawie spornego stosunku prawnego, jeżeli z tego stosunku wynikają jeszcze inne, lub dalej idące skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest możliwe

Więź w postaci wspólności łącznej, wynikającej z ustroju ustawowego, sprawia, że podjęta wspólnie przez małżonków czynność prawna musi być traktowana w jednorodny sposób. Zawierając umowę kredytu, małżonkowie tracą swoją odrębność na rzecz łączącej ich wspólności. Jeśli mąż nie może być uznany za konsumenta, ponieważ podjęta przez niego czynność pozostaje w związku z prowadzoną przez niego działalnością

Postanowienie wykraczające poza granice swobody umów w rozumieniu art. 3531 k.c., które z tej przyczyny może być jednocześnie zakwalifikowane jako niedozwolone postanowienie umowne, nie jest bezwzględnie nieważne, ale nie wiąże konsumenta w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c.

Ustawodawca nie wprowadził expressis verbis w art. 18 ustawy o ochronie lokatorów ograniczenia co do zastosowania przepisów ust. 1 i 2 jedynie do osób pełnoletnich zajmujących lokal, jak to uczynił w art. 6881 § 1 k.c. w odniesieniu do najemcy i stale zamieszkujących z nim osób. Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie lokatorów do zapłaty odszkodowania zobowiązane są osoby zajmujące lokal, jednak

Pojęcie "konsument" użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym, zgodnie z art. 221 k.c. Potwierdza to orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którym norma ta zapewnia ochronę "wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym" mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast pojęcie "konsument"