1. Brak pouczenia strony działającej osobiście przez sąd na podstawie art. 5 k.p.c. i art. 212 k.p.c. nie prowadzi do nieważności postępowania, lecz może być przyczyną uchybienia procesowego podlegającego ocenie w kategoriach wpływu na wynik sprawy. 2. Hipotezą art. 403 § 2 k.p.c. objęte są takie środki dowodowe, które istniały w czasie postępowania, o którego wznowienie wnosi strona, a jednocześnie

Nałożony na podstawie art. 105 ust. 2 pr. aut. obowiązek, stosownie do przedmiotu żądania, obejmuje informację dotyczącą urządzeń wymienionych w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 3 pr. aut., od których sprzedaży liczone są opłaty w wysokościach oznaczonych w art. 20 ust. 2, 3 i 4 pr. aut. produkcję i import tych opłaty.

1. Z art. 43 § 1 k.r.o. wynika zasada równości udziałów małżonków w majątku wspólnym. Odstępstwo od tej reguły, wskazane w art. 43 § 2 k.r.o., ma charakter wyjątku, co nakłada na żądającego ustalenia nierównych udziałów obowiązek wykazania, że zaistniały przesłanki objęte tym uregulowaniem. Przesłanki ustalenia nierównych udziałów obejmujące istnienie ważnych powodów i przyczynienie się małżonków do

1. Art. 31 prawa wekslowego wymaga, by poręczenie zostało umieszczone na wekslu lub na przedłużku. Polski system prawny nie przewiduje poręczenia wekslowego umieszczonego na odrębnym dokumencie, a zatem weksle i przedłużek muszą być połączone. Połączenie musi być trwałe. Trwałość połączenia musi być oceniana przy uwzględnieniu formalizmu zobowiązań wekslowych i akcesoryjności formalnej odpowiedzialności

Skarga nadzwyczajna zmierza głównie do zmiany lub uchylenia orzeczenia ale w przypadkach określonych w art. 89 § 4 i art. 115 § 2 u.SN przewidziane zostało zaniechanie tego typu rozstrzygnięć i poprzestanie na stwierdzeniu wydania zaskarżonego orzeczenia z naruszeniem prawa. Skarga nadzwyczajna spełnia więc w tych przypadkach funkcję zbieżną ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem i otwiera

Wyrok podlegający ogłoszeniu, a nieogłoszony, jest wyrokiem nieistniejącym w znaczeniu prawnoprocesowym. Tylko najpoważniejsze uchybienia formalne, popełnione przy wydawaniu wyroku mogą być przyczyną uznania jego nieistnienia. Pojęciem wyroków nieistniejących obejmuje się na ogół tylko takie wyroki, które wydane zostały przez osoby nieuprawnione (niebędące sędziami), wydane bez żadnego postępowania

Hipotezą art. 123 § 1 pkt 1 k.p.c. są objęte wszelkie czynności konieczne, czyli takie, których nie można ominąć w toku procesu realizacji roszczenia; po podjęciu czynności koniecznej, do czasu zakończenia postępowania, uprawniony nie może więc podjąć innej czynności koniecznej mogącej też przerwać bieg przedawnienia. Czynności te powodują nie tylko przerwę biegu przedawnienia, ale też to, że przedawnienie

O subsydiarnym charakterze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w stosunku do skargi nadzwyczajnej przesądza nie tylko to, że jest ona dopuszczalna tylko wtedy, gdy zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, podczas gdy druga skarga zmierza głównie do zmiany lub uchylenia orzeczenia, ale również treść art. 89 § 4 i art

1. Nie ma podstaw do przyjmowania, że obniżenie odszkodowania zawsze towarzyszy decyzji stwierdzającej przyczynienie się poszkodowanego. Użycie w art. 362 k.c. zwrotu "ulega odpowiedniemu zmniejszeniu" należy interpretować w powiązaniu ze stwierdzeniem "stosownie do okoliczności, a zwłaszcza stopnia winy obu stron", a zatem odnosi się do etapu postępowania obejmującego ustalanie miarkowania odszkodowania

O subsydiarnym charakterze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w stosunku do skargi nadzwyczajnej przesądza nie tylko to, że jest ona dopuszczalna tylko wtedy, gdy zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, podczas gdy druga skarga zmierza głównie do zmiany lub uchylenia orzeczenia, ale również treść art. 89 § 4 i art

Osoba, która chce zmienić płeć w akcie urodzenia, nie musi pozywać swoich dzieci. Oznacza to, że w procesie o ustalenie płci metrykalnej konieczne jest tylko uczestnictwo rodziców.

Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania w rozumieniu art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c. nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście

Różnica miedzy skargami, które zostały wniesione przed dniem 3 kwietnia 2018 r., a skargami, które zostały złożone w dniu 3 kwietnia 2018 r. lub po tym dniu, polega na tym, że w wypadku pierwszych skarg - przy ocenie spełnienia wymagania określonego w art. 4245 § 1 pkt 5 k.p.c. - nie można wymagać od skarżącego, aby - wykazując, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie

Walne zgromadzenie ma kompetencje tylko w sprawach precyzyjnie wymienionych w art. 89 ust. 1 ustawy o komornikach. Do spraw tych nie należy zatwierdzanie sprawozdania komisji rewizyjnej, sporządzonego w sprawie działalności rady izby komorniczej.

O subsydiarnym charakterze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w stosunku do skargi nadzwyczajnej przesądza nie tylko to, że jest ona dopuszczalna tylko wtedy, gdy zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, podczas gdy druga skarga zmierza głównie do zmiany lub uchylenia orzeczenia, ale również treść art. 89 § 4 i art

W przypadku zadośćuczynienia z art. 446 § 4 k.c. sąd orzekający zasądza jego kwotę przy uwzględnieniu dramatyzmu doznań osoby bliskiej, poczucia osamotnienia i pustki, cierpień moralnych i wstrząsu psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej, rodzaju i intensywności więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, oparcia w innych osobach bliskich, wieku osoby uprawnionej do zadośćuczynienia, stopnia

Sam nierówny stopień przyczynienia się małżonków do powstania majątku wspólnego nie może być uznany za ważny powód w rozumieniu art. 43 k.r.o.

Nie zasługuje na aprobatę założenie, że nawet błędna diagnoza lekarska postawiona na skutek zaniedbań i zaniechań przeprowadzenia określonych badań realizuje prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej (art. 6 ust. 1 u.p.p. i r.p.p.), a oparta na tej błędnej diagnozie informacja o stanie zdrowia realizuje prawo pacjenta "do informacji o swoim stanie