Roszczenie odszkodowawcze wywodzone z art. 267 § 2 k.s.h. nie może być oparte na podstawie z art. 5 k.c, gdyż po pierwsze - ma stosowną podstawę prawną w art. 267 § 2 k.s.h., a po drugie art. 5 k.c. ogranicza zakres korzystania z praw podmiotowych, nie tworzy natomiast takiego prawa, ani nie może wpływać na wykładnię normy stanowiącej podstawę prawa podmiotowego.
Dobrą wiarę osoby, która powołuje się na rękojmię wiary publicznej ksiąg wieczystych ocenia się na chwilę dokonywania czynności.
Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Umowy depozytu pieniężnego nie można określić jako poręczenia, bo zabezpieczający odpowiada jedynie z określonego prawa, które staje się własnością beneficjenta zabezpieczenia i z chwilą powstania długu gaśnie obowiązek banku zwrotu określonej kwoty. Przedmioty wierzytelności i kaucji są tożsame, z chwilą wykorzystania kaucji dochodzi do zaspokojenia wierzyciela. Jest to typowa umowa o świadczenie
Przedłużające się postępowanie sądowe może zostać uznane za "szczególną okoliczność" przewidzianą w art. 363 § 2 k.c.
W wypadku gdy pozwany zaspokoi w toku procesu powoda, a ten nie podtrzymuje powództwa, wydanie wyroku staje się zbędne przede wszystkim wówczas, gdy pozwany dokonał świadczenia z wolą zaspokojenia powoda co do dochodzonego roszczenia. Jeżeli jednak pozwany płacił, aby uniknąć egzekucji, lecz przeczył w dalszym ciągu zasadności żądania powoda, to wydanie wyroku nie stało się zbędne, gdyż wówczas istnieje
Regulacja zawarta w art. 6 k.c. koresponduje wyłącznie z etapem, w którym odtwarza się fakty, jej wpływ na subsumcję ma charakter wtórny, zachodzi tylko wówczas, gdy sąd uzna, że określone okoliczności faktyczne powoływane przez stronę nie mają pokrycia w materiale dowodowym. Wynika to stąd, że ciężar udowodnienia (onus probandi) pozwala rozstrzygnąć sprawę merytorycznie, także wówczas, gdy sąd nie
Przewidziany w art. 96 p.u.n. termin musi być zatem przez uprawnionego zachowany, jeśli chce on skorzystać z uprzywilejowanego sposobu zaspokojenia -w formie potrącenia - konkretnej zgłaszanej do masy upadłości wierzytelności. Zaniechanie złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa potrącenia w tym terminie pociąga za sobą konsekwencje w postaci niemożliwości uzyskania przez wierzyciela upadłego takiego
Wypłata gwarancyjna dla inwestora budowlanego w związku z nienależytym zrealizowaniem robót przez wykonawcę może nastąpić w częściach. Byleby nie przekraczała łącznej sumy gwarantowanej przez ubezpieczyciela oraz maksymalnej kwoty wypłat za dany okres.
Stwierdzenie przez biegłego, że uraz nie spowodował upośledzenia czynności organizmu przez czas przekraczający 6 miesięcy, opiera się na jego wiadomościach specjalnych i podlega ocenie w ramach art. 233 § 1 k.p.c, przy czym sąd nie może - przy ocenie opinii, dostarczającej wiedzy specjalistycznej koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie, w szczególności rodzaju
Przy ocenie, czy zarzut przedawnienia stanowi nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 k.c, rozstrzygające znaczenie mają okoliczności konkretnego wypadku, a w szczególności charakter uszczerbku, jakiego doznał poszkodowany, przyczyna opóźnienia w dochodzeniu roszczenia i czas jego trwania.
Dłużnik odpowiadający rzeczowo, który mimo wezwania nie płaci długu zabezpieczonego hipoteką, popada w opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego.
Koszty egzekucyjne należne wierzycielowi od dłużnika ustalone lecz niezaspokojone w prowadzonych wcześniej postępowaniach egzekucyjnych, nie korzystają z pierwszeństwa zaspokojenia przewidzianego w art. 1025 § 1 pkt 1 k.p.c. w postępowaniu egzekucyjnym, w którym sporządzany jest plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji.
Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu nie znajdują zastosowania do przypadków, gdy z dłużnika najpierw ściągnięto wierzytelność, a dopiero później podniósł on zarzut przedawnienia.
Karą umowną może być przez strony obwarowana sytuacja opóźnienia się przez którąś z nich z wykonaniem pewnych obowiązków niepieniężnych, jak i wreszcie sytuacja, gdy zachowanie którejś z nich usprawiedliwi złożenie przez drugą oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Nie może być kumulowana kara umowna przewidziana za nienależyte wykonanie zobowiązania, np. kara umowna za zwłokę w wykonaniu zobowiązania
Stosunek prawny, jaki powstaje między właścicielem nieruchomości a posiadaczem samoistnym, który na gruncie wzniósł budynek regulowany art. 231 k.c, kwalifikuje się, jako zobowiązanie realne. Tak określa się stosunki zobowiązaniowe, w których jedna ze stron wskazywana jest przez określoną sytuację prawnorzeczową, zwłaszcza przez prawo własności określonej rzeczy. Inaczej mówiąc, uprawnionym (wierzycielem
Uzyskanie przez powoda po wszczęciu postępowania tytułu egzekucyjnego w postaci wyciągu z zatwierdzonej przez sędziego komisarza listy wierzytelności skutkuje umorzeniem postępowania na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.