Z ustanowionego w art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność każdoczesnego omówienia każdego z zarzutów naruszenia prawa materialnego ferowanych przez stronę w toku postępowania. Wystarczające jest bowiem takie ukształtowanie treści uzasadnienia sądu drugiej instancji, z którego wynika jednoznaczne stanowisko w kwestii oceny prawnej stwierdzonego stanu

Wpis zmiany wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej w razie sukcesji uniwersalnej na skutek połączenia spółek przez przejęcie, nie ma charakteru prawotwórczego, skoro skutek w postaci przejścia wszelkich praw następuje z mocy samego prawa. Artykuł 494 § 3 k.s.h. jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 79 ust. 1 zd. 2 u.k.w.h. Zauważenia wymaga, że art. 494 § 3 k.s.h. stanowi o "ujawnieniu

Mechanizm działania wyszukiwarek internetowych jest znany powszechnie osobom korzystającym z nich jako z narzędzia dostępu do informacji w sieci. O ile można zgodzić się z oceną co do poziomu uważności odbiorców treści przekazywanych w Internecie, gdy śledzą oni bieżące relacje o wydarzeniach na stronach internetowych, o tyle nie sposób tej oceny podzielić w odniesieniu do użytkowników poszukujących

Powództwo o ustalenie, że sporne zdarzenie było wypadkiem przy pracy, jak również żądanie ustalenia, że uznany już wypadek nastąpił w okolicznościach innych niż to wskazano w protokole powypadkowym lub też, że przyczyną wypadku nie były okoliczności wyłączające odpowiedzialność pracodawcy za skutki wypadku przy pracy, określone potocznie jako żądanie sprostowania protokołu powypadkowego, przerywa bieg

Przyznanie odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki stanowi sankcję dla Państwa za wadliwe zorganizowanie wymiaru sprawiedliwości oraz rekompensatę dla skarżącego za

Przez użyte w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców określenie "zakończenie restrukturyzacji", należy rozumieć sytuację, w której decyzja o umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego stanie się ostateczna.

Stwierdzenie, że mocą samego nabycia wierzytelności wskutek podziału spółki przez wydzielenie nowy wierzyciel nie wstępuje automatycznie do postępowania egzekucyjnego zainicjowanego wnioskiem tej spółki, rzeczywiście oznacza, iż kontynuowanie tego postępowania - na rzecz byłego wierzyciela (podzielonej spółki), a więc podmiotu już nieuprawnionego materialnoprawnie - nie może być uznane za czynność

Nie ma żadnych podstaw, by uznać, iż o ważności umowy hipoteki zawartej między właścicielem nieruchomości, będącym członkiem zarządu spółki, a bankiem, miałaby decydować uchwała organu osoby trzeciej, jaką jest spółka.

Twierdzenie o występowaniu istotnego zagadnienia prawnego jest uzasadnione tylko wtedy, kiedy po pierwsze - przedstawiony problem prawny nie został jeszcze rozstrzygnięty przez Sąd Najwyższy lub kiedy istnieją rozbieżne poglądy w tym zakresie, wynikające z odmiennej wykładni przepisów konstruujących to zagadnienie oraz po drugie - jego wyjaśnienie ma znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w ustalonym

Ocenny charakter kryteriów wyznaczających wysokość odpowiedniej sumy, o której mowa w art. 448 § 1 k.c, uzasadnia dyrektywę, że zarzut naruszenia tego przepisu przez zawyżenie lub zaniżenie wysokości zasądzonego zadośćuczynienia pieniężnego może być uwzględniony tyko wyjątkowo w razie oczywistego naruszenia tych kryteriów przez sąd drugiej instancji.

Wyjątki przewidziane w art. 381 k.p.c. zostały ustanowione nie po to, aby ograniczyć apelację i zawęzić ramy odwoławcze, lecz głównie w celu dyscyplinowania stron przez skłanianie ich do przedstawiania całego znanego im materiału faktycznego i dowodowego już w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji; tym sposobem ustawodawca zapobiega także przewlekłości postępowania. Jeśli zatem sąd drugiej instancji

Wykładnia art. 4779 § 4 k.p.c. w związku z art. 47714 § 3 k.p.c. prowadzi do konkluzji, że analiza roszczenia zgłoszonego w postępowaniu przed organem rentowym może być w sądzie dokonana tylko w razie wniesienia odwołania zarzucającego niewydanie decyzji odnośnie zgłoszonego roszczenia. W przypadku wydania decyzji w przedmiocie tylko niektórych roszczeń zgłoszonych we wniosku złożonym w organie rentowym