Wprowadzenie przez ustawodawcę w art. 6471 k.c. zasady solidarnej odpowiedzialności inwestora z wykonawcą bezsprzecznie miało na celu wzmożenie ochrony podwykonawcy przed ryzykiem nieuzyskania wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane. Obciążanie inwestora tą odpowiedzialnością zostało jednak uzależnione od jego zgody na zawarcie określonej konkretnie (podmiotowo i przedmiotowo) umowy podwykonawczej

Czynny charakter służebności przesyłu (obejmującej upoważnienie do określonych działań na nieruchomości obciążonej w celu utrzymania we właściwym stanie technicznym urządzeń przesyłowych), determinujący również jej przestrzenny zasięg, wskazuje na brak podstawy do objęcia służebnością przesyłu tego gruntu, w obszarze którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadził ograniczenia w zabudowie

Wynikający z art. 378 § 1 obowiązek rozpoznania sprawy w granicach apelacji oznacza zakaz wykraczania poza te granice, ale przede wszystkim nakaz rozważenia przez Sąd drugiej instancji wszystkich podniesionych w apelacji zarzutów i wniosków; nierozpoznanie zarzutów apelacji stanowi naruszenie art. 378 § 1 k.p.c.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, jak i w jego uzasadnieniu, niezbędne jest powołanie konkretnych przepisów prawa, z którymi wyrok sądu drugiej instancji jest w oczywisty sposób sprzeczny.

W myśl art. 382 k.p.c, sąd drugiej instancji orzeka na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym. Uregulowanie to nakłada na sąd drugiej instancji obowiązek dokonania ponownie własnych ustaleń, które mogą obejmować ustalenia sądu pierwszej instancji przyjęte za własne albo różnić się od tych już poczynionych, a następnie poddania ich ocenie pod

1. Rozstrzygając, czy uzyskanie posiadania służebności przesyłu (lub służebności o treści odpowiadającej służebności przesyłu) nastąpiło w złej wierze, należy mieć na względzie całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących uzyskaniu posiadania służebności, a domniemanie dobrej wiary jest obalone, gdy z całokształtu okoliczności wynika, że przedsiębiorca przesyłowy w chwili uzyskania posiadania

Celem instytucji bezpodstawnego wzbogacenia jest ochrona stanu majątkowego zubożonego (solvensa), to jednak nie można zapominać, że jest ona możliwa do uwzględnienia jedynie w takim zakresie, w jakim drugą stronę - wzbogaconego (accipiensa) - można uznać za wzbogaconego kosztem majątku tego pierwszego. Uznanie, iż accipiens nie pozostaje wzbogacony, wyklucza dochodzenie zwrotu korzyści (spełnionego

W odniesieniu do art. 411 pkt 2 k.c, nie jest zasadny wniosek, że powinien on odnosić się wyłącznie do relacji rodzinnych czy też obowiązków honorowych, a należy wyeliminować a limine możliwość zastosowania tego przepisu do deliktów. Nie oznacza to, że ten przepis ma zastosowanie w każdym wypadku spełnienia świadczenia z tytułu czynu niedozwolonego, albowiem nadal stanowi on wyjątek od zasady wynikającej

Ogólne wyłączenie odpowiedzialności kontraktowej dłużnika w razie zaistnienia przeszkód w postaci zdarzeń ujętych jako przypadki siły wyższej nie może być uznane za skutkujące zwolnieniem dłużnika z obowiązku spełnienia świadczenia bez względu na to, czy jego zachowanie pozostaje sprzeczne ze wymaganiem zachowania należytej staranności przy jednoczesnym braku odmiennego od ustawowego ukształtowania

Termin, o którym mowa w art. 407 § 1 k.p.c, rozpoczyna bieg w dniu ogłoszenia na rozprawie (posiedzeniu jawnym) postanowienia sądu karnego oddalającego zażalenie na postanowienie prokuratury w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia (śledztwa).

Przewidziana w art. 102 u.k.s.c. instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi pomoc Państwa dla osób, które ze względu na trudną sytuację materialną nie mogą ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Pomoc ta dotyczy tylko osób, które z przyczyn obiektywnych, od nich niezależnych, nie mają środków na poniesienie tych kosztów i nie były w stanie ich zgromadzić

Artykuł 45 § 2 k.r.o. w brzmieniu sprzed 20 stycznia 2005 r. nakazywał -identycznie jak obecnie obowiązujący art. 45 § 3 k.r.o. - stosowanie poprzedzających go przepisów art. 45 k.r.o. odpowiednio w wypadku, gdy dług jednego z małżonków został zaspokojony z majątku wspólnego.

Art. 678 § 1 k.c. jest przepisem szczególnym, adresowanym do stron umowy najmu, ale nawet pomiędzy nimi niebędący podstawą wstąpienia nabywcy rzeczy we wszystkie stosunki prawne, jakie w związku z umową najmu mogły powstać pomiędzy wynajmującym i najemcą. Na nabywcę nie przechodzi np. obowiązek zaspokojenia roszczeń najemcy o zwrot wartości nakładów obciążających wynajmującego, których najemca dokonał

Zawarcie przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług motoryzacyjnych umowy dzierżawy nieruchomości, na której prowadzona jest ta działalność, nie mieści się w ramach tej działalności. W konsekwencji już z tego tylko powodu wyłączone jest zastosowanie art. 682 k.c. do oferty zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości, na której prowadzona jest taka działalność, złożonej osobie prowadzącej

Art. 230 k.p.c. pozwala uznać pewne fakty za przyznane adekwatnie do wyników całej rozprawy.

1. Niezaskarżalność czynności dłużnika dokonanej z osobą trzecią (art. 531 § 1 k.c.), wyłącza także zaskarżenie czynności osoby trzeciej z jej następcą prawnym w zakresie uzyskanej korzyści od dłużnika (art. 531 § 2 k.c.). 2. W razie zawarcia umowy o skutku rozporządzającym (podwójnym skutku) w wykonaniu zobowiązania z umowy przygotowawczej o słabszym skutku, przesłanki podmiotowe i odpłatność uzyskania

O skuteczności odwołania decyduje spełnienie jego przesłanek w chwili złożenia oświadczenia woli w tym przedmiocie. Powiązanie możliwości odwołania darowizny z rażącą niewdzięcznością obdarowanego sprawia, że na podstawie art. 898 k.c. można odwołać darowiznę jedynie ze względu na zachowanie obdarowanego, które miało miejsce po zawarciu umowy darowizny, podobnie jak okoliczności późniejsze nie mogą

Z art. 5 k.p.c. i art. 212 § 2 k.p.c. nie wynika powinność sądu o charakterze ogólnego obowiązku udzielania w każdym wypadku pouczeń osobom stającym przed sądem, tylko dlatego, że występują bez profesjonalnego pełnomocnika. Udzielenie pouczenia zależy od oceny i uznania sądu uwiarygodnionego konkretną sytuacją procesową i staje się powinnością sądu tylko w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, kiedy zachodzi