Sąd cywilny ma zastosować przepisy prawa materialnego karnego w celu ustalenia podmiotowych i przedmiotowych cech przestępstwa określonego w art. 586 k.s.h.

Przepis art. 446 § 2 k.c. nie ogranicza natomiast potrzeb uprawnionego jedynie do usprawiedliwionych, należy więc przyjąć, że daje on możliwość zasądzenia wyższej renty niż świadczenie alimentacyjne; wysokość renty, obliczona stosownie do potrzeb uprawnionego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego, może być wyższa niż świadczenie alimentacyjne ustalone według usprawiedliwionych potrzeb

Orzekając karę za porozumienie, naruszające zasady konkurencji, sądy muszą ustalić kiedy dokładnie firmy przestały stosować tę praktykę.

Wniosek strony o ustanowienie dla niej przez sąd pełnomocnika (z urzędu) w osobie adwokata czy radcy prawnego (art. 117 k.p.c.) przerywa termin do wniesienia skargi kasacyjnej (art. 3985 § 1 k.p.c.). Termin ten biegnie od początku od chwili doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu (art. 133 § 3 k.p.c.) albo od chwili doręczenia stronie odpisu postanowienia sądu

Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu (art. 60 § 3 k.r.o.) wyłącza prawo do renty rodzinnej małżonki rozwiedzionej (art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 53).

Niezamieszczenie w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie lub o uchylenie i zmianę zaskarżonego orzeczenia a także zakresu żądanego uchylenia lub uchylenia i zmiany prowadzi do odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 3986 § 2 k.p.c. z powodu niespełnienia wymagania przewidzianego w art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c.

1. Sam fakt, że publiczna grupa ludzi jest zjednoczona wspólnym celem (np. manifestacja pracowników w sprawie podwyżek płac) nie oznacza, że rozpowszechnianie wizerunku tych osób w ramach "wizerunku zbiorowego" nie jest objęte regulacją art. 81 ust. 2 pkt 2 Pr. Aut. 2. W przypadku styku prawa do swobodnej wypowiedzi publicznej i prawa do ochrony czci i dobrego imienia należy przyjąć, że ranga i poziom

Wymóg uiszczenia opłat sądowych nie może być uznany za ograniczenie prawa dostępu do sądu, które jest per se niezgodne z art. 6 § 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. 1993 Nr 61, poz. 284, dalej: "Konwencja"). Jednakże państwo musi zapewnić, aby dostęp do sądu nie był dla jednostki niemożliwy ze względów ekonomicznych i określić sposoby tego zapewnienia. Koszty nie

W ujęciu art. 120 § 1 zdanie drugie k.c. bieg przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody wynikłej z naruszenia zobowiązania rozpoczyna się w chwili następującej niezwłocznie po otrzymaniu wezwania dłużnika do zapłaty odszkodowania, gdyby wierzyciel wystąpił z wezwaniem w najwcześniej możliwym terminie, którym jest chwila powstania w jego majątku szkody pozostającej w związku przyczynowym z nienależytym

1. To, że zlecający prowadzenie sprawy pełnomocnikowi nie uzyskał w swym majątku korzyści, do zasądzenia których zmierzał w postępowaniu sądowym, zwykle nie jest szkodą, którą by można przyczynowo powiązać z uchybieniem pełnomocnika. Nieuwzględnienie zgłoszonych przed sądem żądań częściej wynika z ich właściwości (bezzasadności), niż z zaniedbań pełnomocnika w przedstawianiu twierdzeń o okolicznościach

W tzw. procesach odszkodowawczych lekarskich istnienie związku przyczynowego między zdarzeniem sprawczym (np. zaniedbaniem personelu medycznego albo zaniedbaniem organizacyjnym) a szkodą poniesioną przez pacjenta w postaci utraty zdrowia lub życia z reguły nie może być ustalone w sposób pewny, wystarczy więc dla ustalenia istnienia związku, o którym mowa w art. 363 § 1 k.c., istnienia związku przyczynowo-skutkowego

Przy braku obowiązujących taryfikatorów wynagrodzeń ustalenie tantiem dla twórców filmowych za darmowe inserty do czasopism może opierać się na obliczeniach biegłych, a nie tylko na stawkach określonych przez monopolistyczne organizacje zarządzające prawami autorskimi.

Zgodnie z art. 609 § 1 k.p.c. orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie może być wydane wyłącznie na wniosek. Obowiązkiem wnioskodawcy jest oznaczenie przedmiotu zasiedzenia, a zatem rzeczy, do której lub na której konkretne prawo może powstać przez zasiedzenie (własność, użytkowanie wieczyste, służebność gruntowa lub przesyłu) oraz osoby lub osób będących nabywcami prawa. Tak określone

Wyjątkowo w postępowaniu o podział majątku wspólnego mogą podlegać rozliczeniu również nakłady z majątku odrębnego (obecnie osobistego) małżonków na majątek odrębny (osobisty) jednego z nich. Dotyczy to takiej sytuacji, w której chodzi o rozliczenie sumy nakładów dokonywanych zarówno z majątku wspólnego, jak również majątku osobistego jednego z małżonków na kompletny obiekt, gdy dokonywanie tych rozliczeń

Sam wpis nie decyduje, czy ktoś jest czy nie jest członkiem zarządu, bowiem status prawny członka zarządu spółki określają umowa spółki i przepisy art. 201-211 k.s.h. Z mocy art. 201 § 4 k.s.h. członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników. Oznacza to, że takie powołanie jest skuteczne w stosunkach wewnętrznych spółki, a wpis zmian w składzie

Czym innym jest kwestia wystąpienia z określonym żądaniem, co determinuje w świetle art. 321 § 1 k.p.c. zakres kompetencji i sprzężonej z nią powinności sądu, czym innym zaś kwestia procesowych i materialnoprawnych skutków doręczenia pozwu oraz - traktowanego na równi z pozwem - pisma rozszerzającego żądanie. Niedoręczenie pisma obejmującego rozszerzenie pozwu nie wpływa na granice przedmiotu procesu

Zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym, a termin liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Ten termin biegnie od "dowiedzenia się o wyroku",

Skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, w rozumieniu art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c, gdy w sprawie doszło do kwalifikowanego: oczywistego naruszenia prawa, widocznego od razu, przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej, bez potrzeby głębszej analizy. Konieczne było zatem wykazanie, że Sąd drugiej instancji w sposób oczywisty naruszył przepis jasny i jednoznaczny, którego wykładnia i stosowanie

1. Domniemanie z art. 529 k.c. wchodzi w grę również wtedy, gdy umowa darowizny obciążona jest poleceniem, została dokonana na rzecz osoby trzeciej, jak również wówczas, gdy jej dokonanie czyni zadość obowiązkom wynikającym z zasad współżycia społecznego. Jeżeli zamiarem stron umowy było "swoiste rozliczenie", dotyczące także finasowania remontu nieruchomości przez pozwanego w jego interesie, to uprzywilejowało

Poszkodowany, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, może domagać się na podstawie art. 444 § 1 k.c. odszkodowania z tytułu kosztów opieki sprawowanej nad nim nieodpłatnie przez osoby bliskie.

Skutek w postaci przerwania biegu przedawnienia w wyniku czynności zmierzających do zaspokojenia roszczenia, podejmowanych na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego nie obejmuje niebędącego bankiem nabywcy wierzytelności.

Z istoty i charakteru oraz zakresu regulacji dotyczącej skargi nadzwyczajnej wynika, że ma ona pierwszeństwo w stosunku do unormowań odnoszących się do skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, także tych, które, jak w tej sprawie, zostały wniesione od orzeczenia wydanego po 3 kwietnia 2018 r. Podlegają zatem odrzuceniu na podstawie art. 4248 § 2 k.p.c., zaś zainteresowana

1. Zadośćuczynienie, o którym mowa w art. 446 § 4 k.c., przyznawane jest nie tylko ze względu na emocje i cierpienia w okresie żałoby, lecz przede wszystkim z uwagi na krzywdę wynikającą z utraty na zawsze osoby bliskiej. Różnica wieku uprawnionych nie może zatem prowadzić do automatyzmu przy obniżaniu należnego zadośćuczynienia w razie braku innych okoliczności faktycznych wpływających na rozmiar

Zarząd powierzony w rozumieniu art. 27 u.s.m. w poprzednim brzmieniu obejmował zarówno czynności zwykłego zarządu, jak i czynności przekraczające ten zakres. Przepisy u.s.m. nie rozróżniały tych dwóch kategorii, a odwoływały się ogólnie do zarządu albo do zarządzania. W tym stanie rzeczy, zgodnie z zasadą lege non distinguente nec nostrum est distinguere, nie było podstaw do odmiennego traktowania