Artykuł 339 k.c. ustanawiający domniemanie posiadania samoistnego nie działa, gdy właściciel oddaje grunt w posiadanie zależne. A tym były decyzje o użytkowaniu przedmiotowej nieruchomości. Użytkownik też może ponosić ciężary dysponowania gruntu, płacić podatki, a także wynajmować nieruchomość. To jednak nie oznacza, że jego zachowanie ma taki sam charakter, jakby był właścicielem. Dopiero gdy właściciel

Do obalenia domniemania ustalonego w art. 3 u.k.w.h. nie jest konieczne "obalenie (wykreślenie) wpisu" hipoteki, lecz wykazanie, że mimo ujawnienia hipoteki przez wpis prawo to nigdy nie powstało albo mimo powstania - wygasło. Z zasady akcesoryjności wynika, że hipoteka wygasa co do zasady wraz z wygaśnięciem zabezpieczonej wierzytelności (art. 94 u.k.w.h.). Skutek ten nie wymaga wpisu w księdze wieczystej

Pozbawienie strony możliwości obrony swych praw polega na tym, że z powodu wadliwości procesowych sądu lub strony przeciwnej strona nie mogła brać i nie brała udziału w postępowaniu lub jego istotnej części, nie zaś gdy mimo naruszenia przepisów procesowych strona podjęła czynności procesowe.

Pojęcie nierozpoznania istoty sprawy interpretowane jest jako wadliwość rozstrzygnięcia, polegająca na wydaniu przez sąd pierwszej instancji orzeczenia, które nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź na zaniechaniu zbadania przez ten Sąd materialnej podstawy żądania albo oceny merytorycznych zarzutów strony, przy bezpodstawnym przyjęciu, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa

Art. 294 k.p.k. jednoznacznie wskazuje, iż upadek zabezpieczenia następuje po 3 miesiącach od uprawomocnienia się wyroku uniewinniającego. W praktyce więc dopiero od tego momentu można mówić o ponownym rozpoczęciu biegu przedawnienia cywilnoprawnych roszczeń wobec osoby, która przyczyniła się do szkody, ale nie na tyle, by być skazaną w procesie karnym.

Do nierozpoznania istoty sprawy dochodzi wówczas, gdy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, gdy zaniechał on zbadania materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony, bezpodstawnie przyjmując, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie. Do nierozpoznania istoty sprawy przez sąd pierwszej instancji

Warunkiem dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c. jest wykazanie faktu popełnienia przestępstwa prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów.

Wyjątkowo sąd może dopuścić dowód z urzędu niewskazany przez stronę.

Nie zasługuje na podzielenie stanowisko, że czynności rozporządzające obejmujące wspólne prawo, w tym ustanowienia lub zniesienia ograniczonego prawa rzeczowego nie mieszczą się w pojęciu zarządu nieruchomością, w tym zarządu powierzonego wykonywanego przez spółdzielnię mieszkaniową na podstawie art. 27 u.s.m. w stanie prawnym obowiązującym przed 9 września 2017 r.

Nie zasługuje na podzielenie stanowisko, że czynności rozporządzające obejmujące wspólne prawo, w tym ustanowienia lub zniesienia ograniczonego prawa rzeczowego nie mieszczą się w pojęciu zarządu nieruchomością, w tym zarządu powierzonego wykonywanego przez spółdzielnię mieszkaniową na podstawie art. 27 u.s.m. w stanie prawnym obowiązującym przed 9 września 2017 r.

Adresatem roszczeń powinien być ten, kto otrzymywał korzyści z wynajmu; ale przede wszystkim muszą one być właściwie zakwalifikowane pod względem prawnym.

Dopuszczalne jest obalenie domniemania zgodności z rzeczywistym stanem prawnym wpisu hipoteki w każdym postępowaniu, w którym kwestia istnienia hipoteki stanowi przesłankę rozstrzygnięcia.

Dyspozytywny charakter przepisów o roszczeniach uzupełniających umożliwia ich modyfikację na mocy umowy stron, której postanowienia wchodzą w miejsce regulacji ustawowych. Umowna modyfikacja wysokości wynagrodzenia za dalsze korzystanie z rzeczy pomimo wygaśnięcia przysługującego wcześniej uprawnienia nie oznacza wyboru innego reżimu odpowiedzialności posiadacza. Uzgodnienie jedynie wysokości wynagrodzenia

Przy orzekaniu na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 u.s.n. rolą Sądu Najwyższego jest porównanie ustaleń faktycznych sądu z treścią materiału dowodowego i sprawdzenie, czy wzajemnie się nie wykluczają. Porównanie polega zaś na wyciągnięciu wniosków z zebranego materiału dowodowego przez Sąd Najwyższy i zestawienie ich z wnioskami, do których doszedł sąd niższej instancji przy dokonywaniu ustaleń faktycznych

Brak jest normatywnych podstaw do konstruowania w obowiązującym stanie prawnym, w kontekście kodeksowej regulacji prawnej skargi pauliańskiej zasady, że osoba trzecia nabywając odpłatnie nieruchomość, w każdym przypadku, w celu zwolnienia się od ewentualnej odpowiedzialności wobec wierzyciela zbywcy, jest obowiązana do sprawdzenia danych z RDN, pod kątem ewentualnego wpisu kontrahenta, tak samo jak

Szkoda, o jakiej mowa w przepisie art. 446 § 3 k.c, może polegać na rozstroju zdrowia osoby pośrednio poszkodowanej, związanym ze stresem i przeżyciami wywołanymi zgonem osoby bliskiej. Jeśli stan zdrowia tej osoby prowadzi do utraty energii, sił życiowych, ujemnie rzutuje na wszystkie sfery jej życia po śmierci osoby bliskiej, osłabia motywację do kształcenia się, zdobywania kwalifikacji, pracy zarobkowej

Naruszenie art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej wtedy, gdy uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie ma wszystkich koniecznych elementów składowych lub zawiera kardynalne braki, w wyniku czego nie jest możliwe zrekonstruowanie motywów wydanego orzeczenia i dokonanie jego kasacyjnej kontroli w granicach zaskarżenia i w granicach podstaw

Szkoda wyrządzona, w czasie postoju pojazdu mechanicznego, na skutek działania urządzenia – niebędącego pojazdem mechanicznym i niepozostające z tym pojazdem w jakimkolwiek związku technicznym i prawnym – na odłączoną część składową pojazdu mechanicznego, w warsztacie mechanicznym, w związku z diagnostyką i naprawą tej części składowej pojazdu mechanicznego, nie jest szkodą powstałą w związku z ruchem

W razie zakończenia dzierżawy, właściciel nieruchomości jest uprawniony do dochodzenia od byłego dzierżawcy, który nadal korzysta z przedmiotu dzierżawy wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości na podstawie art. 230 k.c. w zw. z art. 225 k.c. i art. 224 § 2 k.c. Artykuły 224 i 225 k.c. posługują się pojęciem „wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z rzeczy”, a nie pojęciem „odszkodowania

W myśl przepisów kodeksu postępowania cywilnego składający skargę o wznowienie postępowania tylko na żądanie sądu ma uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia. Sąd nie miał więc obowiązku wzywania przedsiębiorcy do wykazywania tych kwestii i sam mógł ocenić, czy doszło do uchybienia terminów. Nie było więc rażącego naruszenia prawa.

Nowa, zmieniona wykładnia sądowa przepisu nie działa wstecz i nie obejmuje orzeczeń już wydanych ani postępowania sądowego prowadzonego zgodnie z dotychczasowym rozumieniem przepisu. Nadrzędne względy bezpieczeństwa prawnego wykluczają kwestionowanie sytuacji prawnych, które wyczerpały swoje skutki w przeszłości.