Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. II OSK 487/20
Unormowane w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 961 ze zm. - aktualnie t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 981) kryterium odległościowe lokalizacji elektrowni wiatrowych (tj. minimalna odległość elektrowni wiatrowej od budynku mieszkalnego, albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa), nie ma zastosowania do postępowań wszczętych i niezakończonych przed wejściem w życie tej ustawy, o jakich mowa w art. 13 ust. 3 tej ustawy.
Teza urzędowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 357/19 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz F. sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, wyrokiem z dnia 2 października 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 357/19, oddalił skargę F. sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
F. sp. z o.o. z/s w [...] zwróciła się do Starosty [...] z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę farmy wiatrowej, obejmującej elektrownię wiatrową T2 wraz z placem montażowym i drogą wewnętrzną. Starosta [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018r., na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.), nałożył na Spółkę obowiązek usunięcia wskazanych w rozstrzygnięciu postanowienia nieprawidłowości w przedłożonym projekcie budowlanym., co nastąpiło w dniu [...] września 2018 r. Następnie decyzją z dnia [...] października 2018 r. nr [...], Starosta [...] odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę z uwagi na niespełnienie wymogów odległościowych względem terenów zabudowy mieszkaniowej stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 961, dalej: u.e.w.) oraz nieuzupełnienie w pełnym zakresie wszystkich nieprawidłowości wskazanych w postanowieniu z dnia [...] sierpnia 2018 r. Organ I instancji podał m.in., że nie uzupełniono projektu o szczegóły techniczne i rysunki, na podstawie których można byłoby dokonać sprawdzenia zgodności projektu z ustaleniami decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach; wyjaśnienia podane na str. 36 projektu nie wyczerpują konieczności uzupełnienia projektu budowlanego o zwięzły opis techniczny oraz część rysunkową obiektu budowlanego (§ 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego - Dz.U. z 2018 r. poz. 1935), a także w zakresie § 11 ust. 2 pkt 8 tegoż rozporządzenia poprzez nieuzupełnienie projektu budowlanego o opis techniczny określający rozwiązania zasadniczych elementów wyposażenia budowlano - instalacyjnego, zapewniające użytkowanie obiektu zgodnie z przeznaczeniem. Za niewystarczające organ uznał poglądowe zdjęcie turbiny wraz z opisem na str. 36 oraz wyjaśnienia na str. 40 o wyposażeniu w instalację odgromową i uziemiającą. Ponadto organ podniósł, że argumentem przemawiającym za podjętym rozstrzygnięciem jest treść art. 15 ust. 3 u.e.w. w zw. z art. 4 tej ustawy. Działki, na których inwestor planuje sporną inwestycję objęte były w dniu wejścia w życie u.e.w. planem miejscowym, w treści którego nie zachowano wymagań stawianych art. 4 u.e.w., to obowiązkiem organu było wydanie decyzji odmownej. Uchwała podjęta w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] z dnia [...] marca 2016r. nr [...] weszła w życie w dniu 28 maja 2016 r., a ustawa o elektrowniach wiatrowych z dniem 16 lipca 2016 r. Odległość planowanej elektrowni T2 od najbliższej zabudowy mieszkaniowej wynosi około 1 100 m, podczas gdy w myśl art. 4 u.e.w., odległość ta nie powinna być mniejsza niż 10-krotość wysokości wieży elektrowni wiatrowej wraz z wirnikiem i łopatami (całkowita wysokość elektrowni wiatrowej), która w opisywane spawie wynosi 180 m. Inwestycja nie spełnia warunku zachowania minimalnej odległości, tj. 1.800 m, od najbliższej zabudowy mieszkaniowej. Nie ma przy tym znaczenia, że przepis art. 15 ust. 7 u.e.w., do którego odsyła art. 15 ust. 3 tej ustawy, zawiera w swej treści zdanie o inwestycjach realizowanych na podstawie ustaleń tych planów. Przepis art. 15 ust. 3 u.e.w. poprzez odesłanie do ust. 2 i ust. 7 pkt 1 określa jedynie kategorie planów miejscowych, do których należy stosować dyspozycję wyrażonej w nim normy prawnej. Z kolei przepis art. 13 ust. 3 u.e.w. nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego, bowiem nie jest jedynym przepisem intertemporalnym zawartym w u.e.w., wobec czego należy go odczytywać w zastawieniu z pozostałymi regulacjami, w tym z art. 15 ust. 3 tej ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
