Wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. I FSK 1882/17
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 339/17 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013 r., I kwartał 2014 r. oraz za okres od kwietnia do września 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z 29 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 339/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 6 lutego 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z 7 listopada 2016 r. określił Skarżącej rozliczenie w podatku od towarów i usług odmiennie od zadeklarowanego za IV kwartał 2013 r. oraz za okres od kwietnia do września 2014 r. Wobec niezłożenia deklaracji za I kwartał 2014 r. dokonał rozliczenia za ten okres i określił kwoty podatku do zapłaty z tytułu faktur wystawionych w trybie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako: "u.p.t.u."). Organ I instancji uznał mianowicie, że Skarżąca wprowadziła do obrotu puste faktury VAT dotyczące sprzedaży samochodów, wykazując w nich podatek w łącznej wysokości 5.168.079 zł. Stwierdził, że Skarżąca nie dysponowała towarem jak właściciel, nie powstał obowiązek uiszczenia podatku należnego, a tym samym faktury wystawione m.in. na rzecz S. sp. z o.o., R. sp. z o.o., S. sp. z o.o., M. sp. z o.o. i A.M. nie rodzą obowiązku podatkowego. Ponadto na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. organ I instancji uznał, że Skarżąca jest zobowiązana do zapłaty podatku wykazanego na fakturach w wysokości 5.168.079 zł. Organ ten podjął działania mające na celu ustalenie pochodzenia sprzedawanych towarów, w tym celu wystąpił do podmiotów, które miały sprzedawać na rzecz Skarżącej towary (samochody), czynił ustalenia dotyczące łańcucha podmiotów biorących udział w sprowadzaniu samochodów na teren kraju i obrotu tymi pojazdami, występował do organów podatkowych właściwych dla tych podmiotów, w tym do administracji podatkowych innych państw. Ustalenia dotyczyły m.in. firm M. sp. z o.o., L. sp. z o.o., I.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
