Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2024 r., sygn. I FSK 747/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk (spr.), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 661/19 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 5 lipca 2019 r. nr 1001-IOV3.4103.30.2019.11/FJ/U23 UNP 1001-19-070574 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna i dalsze czynności procesowe.
1.1. W. S. (dalej: Strona lub Skarżący) skargą kasacyjną z dnia 12 lutego 2020 r. zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 661/19.
1.2. Zaskarżonym wyrokiem, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), oddalono skargę Strony na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 5 lipca 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne kwartały 2015 r. Sąd uznał bowiem, że decyzja ta odpowiadała prawu.
1.3. Z relacji Sądu pierwszej instancji na temat stanu sprawy ustalonego przez organ podatkowy wynikało, że: - Strona w 2015 r. prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą W. w T. (dalej: W.) w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych;
- stwierdzone zostały nieprawidłowości w rozliczeniu podatku, które dotyczyły odliczenia podatku z dziesięciu faktur VAT od T. L. (w I, II i IV kwartale 2015 r. na łączną kwotę 103.270 zł); - faktury te nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych, więc nie mogły stanowić podstawy do odliczenia wykazanego w nich podatku naliczonego; - wobec kontrahenta Strony Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Maz. (dalej: Naczelnik US) wydał decyzję za okresy rozliczeniowe 2015 r., którą określił obowiązek zapłaty podatku VAT na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.), a decyzja ta stała się ostateczna; - kontrahent Strony nie posiadał żadnego sprzętu budowlanego do wykonania usług na jej rzecz; - T. L. nie był w stanie wykonać robót ani przy wykorzystaniu deklarowanych pracowników i narzędzi, ani tym bardziej samodzielnie (na potwierdzenie tego powołano opinię biegłego sądowego z zakresu budownictwa, kosztorysowania i rozliczania inwestycji, sporządzoną w ramach postępowania prowadzonego przez prokuraturę); - Strona musiała mieć świadomość o nierealności prowadzenia działalności gospodarczej przez T. L. i niewykonywania przez niego usług ujętych w spornych fakturach; - podstawą decyzji był kompletny materiał dowodowy, który został prawidłowo oceniony, zaś wynikiem tej oceny stał się prawidłowo ustalony stan faktyczny sprawy przedstawiony w uzasadnieniu decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
