Wyrok NSA z dnia 22 października 2019 r., sygn. II GSK 2567/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Kuba (sprawozdawca), Sędzia NSA Gabriela Jyż, Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk, Protokolant Agnieszka Kulesza, po rozpoznaniu w dniu 22 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Lu 1309/16 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. B. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 15 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Lu 1309/16 oddalił skargę A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2016 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że w przedsiębiorstwie skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...], przeprowadzona została kontrola. Przedmiotem kontroli było przestrzeganie przepisów o transporcie drogowym w okresie od [...] czerwca 2014 r. do [...] listopada 2014 r.
Decyzją z [...] września 2015 r. organ I instancji nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 25 000 zł za wykonywanie przewozu drogowego z naruszeniem przepisów o transporcie drogowym.
Organ II instancji uchylił tę decyzję w całości i nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 25 000 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że w trakcie kontroli u przedsiębiorcy stwierdzono następujące naruszenia: skrócenie dziennego czasu odpoczynku, skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku, nieuzasadnione użycie kilku wykresówek w ciągu tego samego 24-godzinnego okresu, wykonywanie przewozu drogowego osób pojazdem wyposażonym w cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji, nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu, udostępnienie podczas kontroli w przedsiębiorstwie niepełnych danych o okresach aktywności kierowcy oraz naruszenie obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy. Organ szczegółowo omówił wszystkie stwierdzone w czasie kontroli naruszenia i uznał, że bezpodstawne było nałożenie przez organ I instancji kary za dwa naruszenia, dotyczące wczytywania danych z kart kierowców A. B. i Z. R. W związku z powyższym organ II instancji uchylił karę nałożoną za te naruszenia. Pozostałe naruszenia uznał organ odwoławczy za udowodnione. Łączna kara za wszystkie popełnione przez przedsiębiorcę naruszenia wynosiłaby 64 200 zł. Wysokość kary, nałożonej przez organ I instancji, ograniczonej do 25 000 zł nie uległa zatem zmianie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
