Wyrok NSA z dnia 31 października 2019 r., sygn. II GSK 2728/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia WSA del. Izabella Janson Protokolant Joanna Legieć po rozpoznaniu w dniu 31 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Sz 131/17 w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.S. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 12 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 131/17, oddalił skargę M.S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
Decyzją z [...] października 2015 r. Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (organ pierwszej instancji), powołując się na art. 92a ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm., dalej cyt. jako: u.t.d.), nałożył na M.S. (dalej: skarżąca), prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą "[A.]" S.M. w G., karę pieniężną w wysokości 15 000 zł. Podstawą nałożenia kary były ustalenia przeprowadzonej w dniach od 15 do 30 lipca 2015 r. kontroli przedsiębiorstwa skarżącej, podczas której stwierdzono naruszenia w postaci: przekroczenia przez kierowcę H.I. maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy łącznie o 1 godzinę, co stanowi naruszenie lp. 5.2 zał. nr 3 do u.t.d., za które organ nałożył karę w wysokości 350 zł oraz nieokazania wykresówek 3 kierowców: H.I. - łącznie za 58 dni, J.M. - łącznie za 68 dni i J.Ł. - łącznie za 60 dni, tj. naruszenie lp. 6.3.7 zał. nr 3 do u.t.d., za które organ nałożył odpowiednio kary w wysokości: 29 000 zł, 34 000 zł i 30 000 zł. Łączna kwota kary za wszystkie naruszenia wyniosła 93 350 zł, ale zgodnie z treścią art. 92a ust. 3 pkt 1 u.t.d. organ wymierzył karę w wysokości maksymalnej, tj. 15 000 zł.
Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: GITD, organ drugiej instancji) utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie, w podstawie prawnej wskazując m.in. art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23; dalej cyt. jako: k.p.a.), art. 4 pkt 22 lit. h), art. 18, art. 92a ust. 1, 3 i 6 u.t.d. oraz lp. 5.2.1, 5.2.2 i 6.3.7 załącznika nr 3 do u.t.d. GITD wyjaśnił, że charakter sankcjonowanych przewozów, wbrew stanowisku skarżącej, nie stanowi wyjątku określonego w art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006; dalej cyt. jako: rozporządzenie nr 561/2006), w zakresie okresów prowadzenia pojazdu, przerw i odpoczynków. Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wskazuje bowiem, że przewozy te nie były wykonywane pojazdami używanymi w związku z utrzymaniem i kontrolą dróg. Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 umowy nr [...] o usługi transportowe zawartej przez skarżącą z "[B.]" S.A., skarżąca zobowiązana była do przewozu własnymi środkami transportowymi mas bitumicznych, w tym do dokonania załadunku, odbioru, dostarczenia i rozładunku ww. towarów. Organ podkreślił, że charakter realizowanej przez skarżącą usługi polegał wyłącznie na przewozie mas bitumicznych w związku z remontem portu lotniczego Goleniów, a zatem wykonywane przez nią przewozy nie pozostawały w bezpośrednim związku z utrzymaniem drogi. GITD nie zgodził się również z argumentacją skarżącej, że większość przewozów drogowych realizowana była w związku z remontem lotniska i dróg lotniskowych w porcie lotniczym Goleniów oraz jako usługi transportowe wywrotką na terenie Portu Szczecin - Świnoujście, a więc poza drogami publicznymi. W ocenie organu zgromadzony materiał dowodowy nie przemawiał za zastosowaniem art. 92b i art. 92c u.t.d., ani też skarżąca nie przedstawiła dowodów wskazujących na możliwość zastosowania tych przepisów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
