Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2023 r., sygn. II GSK 1111/19
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej V. Sp. z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2019 r. sygn. akt III SA/Lu 674/18 w sprawie ze skargi V. Sp. z o.o. w L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 30 października 2018 r. nr BP.500.228.2018.1181.LB3.6123 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 674/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej zwany "WSA" lub "Sądem pierwszej instancji"), działając na podstawie ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej zwanej "ppsa"), oddalił skargę V. Sp. z o.o. w L. (dalej zwaną "skarżącą") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "GITD" lub "organem II instancji") z 30 października 2018 r. nr BP.500.228.2018.1181.LB3.6123, utrzymującą w mocy decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "organem I instancji") z 13 lipca 2018 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
Decyzją z 13 lipca 2018 r. organ I instancji działając na podstawie art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm.; dalej zwanej "kpa"), art. 93 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2200 z późn. zm.; dalej zwanej "utd") oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli nr WITD.DI.P.IlI0139.KP6.2018 z 7 maja 2018 r., nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 20 000 zł za naruszenie warunków i obowiązków przewozu drogowego określonych w utd, tj. wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego niezgodnie z przepisami ustawy, umową międzynarodową lub warunkami określonymi w zezwoleniu, przekroczenie maksymalnego dziennego czasu przerwy, skrócenie dziennego czasu odpoczynku, skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku, nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu – za każdy dzień oraz naruszenie obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy.
Decyzją z 30 października 2018 r., po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, organ odwoławczy – działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa, art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1481), art. 4, art. 32a, art. 32b, art. 87, art. 92a, art. 92b, art. 92c utd Ip. 3.3, Ip. 5.1, Ip. 5.2, Ip. 5.3, Ip. 5.4, Ip. 6.3.7, Ip. 6.3.11 załącznika nr 3 do utd, art. 4, art. 6, art. 7, art. 8, art. 10 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 zwane dalej "rozporządzeniem 561/2006" (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006), art. 32, art. 33 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/1985 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego, zwanego dalej "rozporządzeniem 165/2014" (tj. Dz. U. UE L 2014 60.1 ze zm.), art. 25 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U,2012.1155 j.t.), art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 581/2010 z 1 lipca 2010 r, w sprawie maksymalnych okresów na wczytanie odpowiednich danych z jednostek pojazdowych oraz z kart kierowców (Dz. U. UE L z 2 lipca 2010 r.), rozdział I lit. s załącznika IB rozporządzenia nr 3821/85 – utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
