Wyrok NSA z dnia 23 września 2021 r., sygn. II GSK 593/21
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 23 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 366/20 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Szczecinie z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Sp. z o.o. w S. na rzecz Okręgowego Inspektora Pracy w Szczecinie 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 366/20, działając na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę A. Sp. z o.o. w S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Szczecinie z dnia [...] marca 2020 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła A. Sp. z o.o., zaskarżając orzeczenie w całości i domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji, a także zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Ponadto skarżąca kasacyjnie wniosła o:
1. przedstawienie Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej następującego pytania prawnego: "Czy art. 8 ust. 6 i 7 w związku z art. 19 ust. 1 i ust. 4 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/285 i (WE) 2135/98; jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 powinien być interpretowany w ten sposób, że w przypadku uregulowania prawa krajowego, w którym ustawodawca nie przewidział penalizacji naruszeń związanych z niewłaściwym lub niepełnym wykorzystaniem kompensaty, tj. zgodnie z treścią art. 92b i c oraz załącznika 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, uznać należy, że w tym zakresie, organy oraz Sądy mają możliwość dowolnej interpretacji nieuregulowanej kwestii dot. wysokości nakładanej kary czy też powinny w tym zakresie kierować się zasadami wskazanymi w art. 19 ust. 1 i 4 rozporządzenia, zgodnie z którymi Państwa Członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące nakładania kar w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania, zaś kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne, odstraszające oraz niedyskryminujące, i w związku z tym wymierzać kary proporcjonalnie do naruszenia, tj. czy organy oraz Sądy krajowe mają w tym zakresie dowolność czy też powinny stosować zasady wynikające z przepisów unijnych, tj. rozporządzenia."
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
