Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. II GSK 1240/19
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 286/19 w sprawie ze skargi Z.B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 18 stycznia 2019 r. nr BP.500.289.2018.1181.LD5.224 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Z.B. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Ld 286/19 oddalił skargę Z.B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 18 stycznia 2019 r. nr BP.500.289.2018.1181.LD5 224 w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie w całości i skierowanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi i zasądzenie kosztów postępowania
Zarzucił Sądowi pierwszej instancji naruszenie przepisów postępowania :
I. art. 145 §1 pkt 1, lit. c, art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. art. 92a ustawy o transporcie drogowym, art. 33 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014r. poprzez faktyczne nierozpatrzenie istotnych zarzutów podniesionych w skardze na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego co spowodowało, iż sprawa nie została rozstrzygnięta w jej całokształcie a argumenty strony skarżącej dotyczące błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania przepisów prawa, a w konsekwencji bezpodstawnego nałożenia kary pieniężnej w wysokości 25.500 zł z tytułu nieokazania podczas kontroli w przedsiębiorstwie danych z tachografu cyfrowego, pozostały faktycznie niezauważone i nierozpatrzone.
II. art. 145 § 1 pkt 1, lit. c, a także art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 8 ust. 2, art. 12 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821 i (WE) 2135/98 jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 polegające na utrzymaniu kary za skrócenie dziennego czasu odpoczynku o 8 godzin i 10 minut w sytuacji, gdy kierowca nieprawidłowo operował przełącznikiem selektora umożliwiającym zmianę aktywności, co doprowadziło do naruszenia przepisów materialnych i nałożenia kary w wysokości 1700 zł, której rzeczywiście nie było.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
