Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2017 r., sygn. I FSK 1527/15
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Go 93/15 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 31 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień i październik 2009 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Go 93/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim ("WSA") oddalił skargę Skarżącej - R. S., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. ("Dyrektor IS") z 31 grudnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
WSA przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.
Decyzją z 29 września 2014 r. Dyrektor Urzędu kontroli Skarbowej w Z. Dyrektor UKS") określił Skarżącej zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień i październik 2009 r.
Ustalono, że Skarżąca pod firmą "R." prowadziła działalność gospodarczą, której przedmiotem w przeważającej części była produkcja ubrań wierzchnich dla mężczyzn i chłopców. W rejestrach sprzedaży za sierpień i wrzesień 2009 r. Skarżąca wykazała wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów ("WDT") na rzecz przedsiębiorcy czeskiego K. T. P.("K."). Przedmiotem dostaw była tarcica dębowa. Skarżąca wykazała też podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na jej rzecz przez firmę E. P.R.("E."), dokumentujących nabycie tarcicy dębowej. Skarżąca nie posiadała wówczas żadnych własnych środków trwałych, które mogłyby być wykorzystane w handlu tarcicą, a także nie dysponowała sprzętem umożliwiającym taki handel.
Organ kontroli skarbowej wskazał łańcuch podmiotów biorących udział w dostawie tego samego towaru, tworzących tzw. "karuzelę podatkową". Transakcje miały charakter fikcyjny. Zdaniem Dyrektora UKS, rolę znikającego podatnika pełniła A. sp. z o.o. ("A."), która płaciła czeskiej firmie K. za towary, których nie nabyła, a jednocześnie w deklaracjach wykazywała nabycie towarów i usług. A. wystawiła faktury sprzedaży na rzecz P. sp. z o.o. ("P."), pełniącej rolę bufora, umożliwiając jej odliczenie podatku naliczonego, przy czym sama nie zapłaciła podatku należnego z faktur sprzedaży. P. natychmiast sprzedawała towary firmie E. P. R., występującego w pozycji bufora, który sprzedawał towar firmie Skarżącej, a ta jako broker, stosując 0% stawkę podatku od towarów i usług, sprzedawała towar czeskiemu podmiotowi - firmie K.. Płatności na rzecz Skarżącej za towar rzekomo dostarczony tej firmie dokonywała B.H. C. M. B. ("B.H. C.") na podstawie umowy określającej warunki trójstronnej współpracy przy realizacji umowy handlowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
