Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2006 r., sygn. II OSK 1134/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Eugeniusz Mzyk Sędziowie Barbara Gorczycka - Muszyńska (spr.) Zygmunt Niewiadomski Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 1078/05 w sprawie ze skargi J. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Augustowie z dnia 28 września 2005 r. Nr XXVIII/270/05 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2005 r. oddalił skargę J. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Augustowie z dnia 25 września 2005 r. Nr XXVIII/270/05 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Augustowa - terenów obejmujących część dzielnicy Ślepsk ograniczonych działkami Nr 255/14 i 255/5, jeziorem Necko, dzielnicą Borki i ulicą Rajgrodzką zwanego "Ślepsk II". Odnosząc się do zawartych w skardze zarzutów wydania wskazanej uchwały z naruszeniem art. 25, art. 18 ust. 2 pkt 1 i art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1974 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) Sąd I instancji wskazał, że merytoryczne zarzuty skarżącego dotyczące charakteru i przebiegu ciągu 15 K - pasa pieszo-rowerowego projektowanego śladem obecnie istniejącej na gruntach rodziców skarżącego drogi prywatnej były już przedmiotem oceny sądu administracyjnego (w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 24 czerwca 2004 r. sygn. akt SA/Bk 1022/03) w sprawie ze skargi J. K. na uchwałę o odrzuceniu zgłoszonych przez niego zarzutów. W sprawie tej Sąd oddalił skargę uznając, iż zarzuty te nie były zasadne. Zarzuty te więc nie mogą podlegać ponownej ocenie w sprawie niniejszej, wszczętej w trybie art. 101 ustawy z dnia 7 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gdyż naruszałoby to zasadę rei indicatae. Natomiast zastrzeżenia, dotyczące niezachowania trybu postępowania przy uchwalaniu planu nie mogą być uwzględnione, ponieważ nie dowodzą one naruszenia obiektywnego porządku prawnego czy też naruszenia interesu prawnego skarżącego lub jego uprawnień. Treść przepisu art. 25 pow. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym nie uzasadnia uznania za trafny poglądu skarżącego, że w każdym przypadku wprowadzenia zmian do projektu planu w wyniku uwzględnienia wniosków, protestów lub zarzutów - projekt skorygowanego planu musi być ponownie wyłożony do publicznego wglądu. Przepis ten bowiem stanowi, że w takich sytuacjach czynności o których mowa w art. 18 ust. 2 ponawia się w zakresie niezbędnym dla dokonania tych zmian. Taka redakcja tego przepisu, zdaniem Sądu I instancji, daje organowi możliwość nieponawiania procedury wskazanej w art. 18 ust. 2 w sytuacji, gdy jest to zbędne. W rozpoznawanej sprawie w wyniku uwzględnienia części zarzutów wniesionych do pierwszego projektu planu wyłożonego do publicznego wglądu w dniach od 2 do 31 stycznia 2003 r. nastąpiły istotne zmiany wpływające na możliwość zagospodarowania działek sąsiadujących z działkami skarżącego. Organ więc ponownie wdrożył określony w art. 18 ust. 2 tryb i wyłożył projekt do publicznego wglądu w dniach od 1 do 30 kwietnia 2003 r. Ponowne jednak uwzględnienie części zarzutów do tej wersji projektu planu nie wymagało wdrożenia po raz kolejny wskazanego trybu, bowiem organ słusznie uznał, że zmiany te nie miały wpływu na zagospodarowanie terenu objętego planem.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
