Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. II OSK 383/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędzia WSA del. Małgorzata Miron /spr./ Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 września 2006 r. sygn. akt II SA/Wr 295/05 w sprawie ze skargi "[...]" Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta L. o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta L. z dnia [...] o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej w L. przy ul. [...] na działce nr [...], obręb [...].
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji podniósł, iż prawną podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowią przepisy dotyczące weryfikacji decyzji administracyjnej w trybie nieważności, tj. art. 156 § 1 pkt 2 kpa. W powołanym w podstawie kwestionowanej decyzji art. 156 § 1 pkt 2 kpa wymienione są dwie odrębne przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji: "wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa" lub "wydanie decyzji bez podstawy prawnej". Orzekający zaś w sprawie organ nie wskazał precyzyjnie oraz nie uzasadnił, która z w/w przesłanek nieważności miałaby zachodzić w niniejszej sprawie, ograniczając się jedynie do ogólnego przywołania w/w artykułu kpa.
Powołując się na dotychczasowe orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji, wskazał, iż "rażące naruszenia prawa" zachodzi w przypadku naruszenia przepisu nie pozostawiającego wątpliwości co do jego bezpośredniego rozumienia. Rażące to więc oczywiste, wyraźne, bezsporne. Dalej Sąd podniósł, iż niezaprzeczalnym faktem w sprawie jest istnienie wątpliwości interpretacyjnych odnośnie stosowania przepisu art. 67 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r., Nr 15, poz. 139 ze zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
