Jakie zmiany niesie dla pracodawców "ustawa żłobkowa"

Dotychczas obowiązywały bardzo restrykcyjne przepisy w zakresie warunków organizowania żłobków przez osoby prywatne (rygorystyczne wymagania sanitarne, konieczność zatrudnienia osób o wykształceniu medycznym itd.). Żłobki były zakładami opieki zdrowotnej, co w efekcie powodowało, że nazywano je "małymi szpitalami". Dlatego firmy niechętnie decydowały się na zakładanie takich żłobków dla dzieci swoich pracowników, mimo że mogły na to przeznaczać środki zgromadzone na koncie funduszu socjalnego. Ustawa z 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (dalej "ustawa żłobkowa") znacznie uprości zakładanie żłobków. Wprowadzi też dodatkową formę opieki nad dziećmi - tzw. klub dziecięcy, który w założeniu jest przeznaczony na krótkotrwały dzienny pobyt, a tym samym jego utworzenie będzie znacznie łatwiejsze.

Zorganizowanie na terenie zakładu pracy żłobka lub klubu dziecięcego zwiększy atrakcyjność pracodawcy, a jednocześnie umożliwi pracownikom pogodzenie pracy z rodzicielstwem w okresie poprzedzającym pójście dziecka do przedszkola. Tym samym stanowić będzie realną alternatywę dla urlopów wychowawczych.

Formy opieki nad dziećmi pracowników

Ustawa przewiduje dwa rodzaje opieki, z których mogą korzystać pracodawcy działający jako osoby fizyczne będące przedsiębiorcami lub jako osoby prawne: żłobek oraz klub dziecięcy. Z pozostałych form wspierania opieki - jako niania (której instytucja zacznie działać po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy) oraz dzienny opiekun - zostały przewidziane dla rodziców oraz gmin.