Komu przysługuje prawo do „trzynastki”

Z przepisów ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym nie mogą skorzystać osoby zajmujące kierownicze stanowiska w państwie: Prezydent RP, marszałkowie i wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, prezes i wiceprezesi Rady Ministrów, prezes i wiceprezes NIK, prezes i wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego, ministrowie, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej).

Co należy zrobić ustalając „trzynastkę”

Ustalając prawo pracownika do „trzynastki” pracodawca powinien:

l sprawdzić, czy dany pracownik spełnia warunki uprawniające do jej uzyskania,

l ustalić podstawę jej wymiaru, w przypadku gdy „trzynastka” pracownikowi przysługuje,

l pomnożyć podstawę wymiaru przez stopę procentową 8,5%.

Termin wypłaty „trzynastki”

Obowiązkiem pracodawcy jest wypłata dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Najpóźniej pracodawca może więc to zrobić do 31 marca. Tylko pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy w związku z likwidacją pracodawcy, wynagrodzenie roczne należy wypłacić wcześniej, tj. w dniu rozwiązania stosunku pracy (art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej).

Pracodawcy, którzy dobrowolnie wypłacają „trzynastki”, w wewnętrznych przepisach płacowych dowolnie ustalają termin ich wypłaty (może to być więc termin przypadający po 31 marca).